Bir Türkiye gerçeği: Çocuk işçiler güneşi göremiyor

Tekstil atölyesinde çalışan 13 yaşındaki Haydar, her sabah saat 07.00’de uyanıyor. “Güneşi göremiyorum çünkü bütün gün işte oluyorum” diyen Haydar, her öğlen pilav yiyor. Hatay’da tahta atölyesinde çalışan 15 yaşındaki Zehra’nın kalkış saati ise 05.30. Kahvaltı edecek zamanı olmayan
Zehra, işyerinde öğle yemeği yiyor ve onunki de hep aynı oluyor.
Hayata Destek Derneği’nin, Çocuk Koruma Programı kapsamında işbirliği içinde olduğu Terres Des Hommes (TDH) adlı çocuk hakları kuruluşu, Kindernothilfe ve Save The Children dünyanın farklı bölgelerinde bir kampanya başlattı. Çalışan çocukların öykülerini derlemek, hayatlarına dokunabilmek için 25 ülkede sürdürülen kampanyanın Türkiye bölümünü de Hayata Destek Derneği yürüttü.

Şimdi konuşma zamanı

 “Şimdi Konuşma Zamanı!” adlı kampanyanın temeli, dünyanın her yerinde birçok farklı sektörde karşılaşılan çocuk işçiliği sorununa çocukların gözlerinden bakmaya,
sorunu çocukların kendi ifadeleriyle tanımlamaya dayanıyor. Çocuk Koruma ekibi, İstanbul, Hatay, Urfa merkez ve Viranşehir bölgelerinde çalışan çocuklarla bir dizi grup görüşmesi yaptı. Onların yaşam öykülerini öğrenebilmek ve dünyalarına onların gözüyle bakabilmek amacıyla çocuk işçilerin çalışma koşullarını onların ağzından dinledi. Bu görüşmelerin merkezinde iki ana etkinlik yer aldı. İlk olarak, çocuklardan kendilerine dağıtılan kâğıtlara, bir iş günlerinin zaman çizelgesi çıkarmaları istendi. Çocuklar saat saat neler yaptıklarını yazdılar, çizdiler. İkinci etkinlik ise “Vücut Haritası” adını verilen bir ifade tekniği oldu. Bu çalışma, daha çok çocukların çalışma ortamlarına odaklanıp, iş yaşamının çocuklardaki etkilerini ortaya çıkarmayı amaçladı. Örneğin “İşyerinde neyi duymak hoşunuza gider?” diye sorulduğunda çocuklar “Paydos! sesini” yanıtını verdiler.

Tekstildeki çocuklar

İstanbul, Suriyeli nüfusunun en yoğun olduğu şehir ve burada yaşayan çocukların kolaylıkla iş bulabildiği sektörlerin başını ise tekstil çekiyor. Suriyeli çocukların yarısı ‘merdiven altı’ tekstil
atölyelerinde çalışıyor. Her dört Suriyeli ailenin birinde ise en az bir çalışan çocuk bulunuyor.

Fındık hasadında çalışan 12 yaşındaki Asya’nın bir iş günü

Oto sanayide çalışan 14 yaşındaki Baran’ın bir iş günü