Çözüme nefret kalkanı

Gazeteci Necdet Saraç’ın, “Adaletin İzinde Seyfi Oktay” adlı kitabı Asi Yayınevi’nden çıktı. Raflarda yerini alan kitapta 86 yaşındaki Seyfi Oktay, anlattıklarıyla yakın tarihin perdesini aralıyor. Kitapta, eski Adalet Bakanı Seyfi Oktay, 1963 yılında İsmet İnönü başbakanlığında kurulan koalisyon hükümetinin, Türkiye’nin temel sorunlarından mezhep ayrımcılığına karşı laiklik ilkesini güçlendirecek, demokratik çözüm önerisini aktarıyor. Ancak bu önerinin önü “nefret yayınlarıyla” kesiliyor.

Necdet Saraç’ın, “Adaletin İzinde Seyfi Oktay” kitabında, memleketi Malatya’nın Ballıkaya Köyü’nden çıktığı andan itibaren hayatının her aşamasında Alevi olduğu için Seyfi Oktay’ın ödediği bedeller de gözler önüne seriliyor.

Oktay’ın, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okuduğu dönemde, Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel, Alevilere yönelik ayrımcılık yapıldığını kabul eden açıklamalarda bulunuyor. Hatta 1961 Anayasası için görevlendirilen Anayasa Komisyonu Başkanı Sıddık Sami Onar, Sünniler için yapılanların Aleviler için de yapılmasını savunan açıklamalar yapıyor.

Kitapta bu bölüm şu ifadelerle yer alıyor: “1963’te, İsmet İnönü başbakanlığında koalisyon hükümeti Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yetkilerini artırarak diyanette mezhepler müdürlüğü kurulmasını ve içinde Alevi masası oluşturulmasını önerdi.” Ancak hükümetin bu önerisi nefret dili içeren ve adeta Alevilere savaş açan manşetlerle, karşılık buluyor.

‘İLHAN SELÇUK SAHİP ÇIKTI’

Basının nefret içeren tutumu üzerine öğrenci Oktay ve fakülteden birkaç arkadaşı ilk Alevi Bildirgesi’ni yayımlıyor. Oktay, bildiriye giden süreci ve sonrasında yaşananları şöyle anlatıyor: “Bu saldırılara biz de karşılık verelim dedik. Zaten her birimiz ayrımcılığa uğramıştık. Tavır almaya karar vermiştik. Bütün fakülteleri gezmeye başladık. Birlikte davranacak Alevi öğrencileri arıyorduk. Sonunda 52- 53 öğrenciye ulaştık. Alevilere karşı yapılmış iftiralara ve saldırılara cevap veren ve ‘Mezhepler Müdürlüğü’nün kurulmasını isteyen basın bildirisini yazdık, ‘Alevi Talebeler’ olarak dağıttık. Ertesi günü müthiş bir şey oldu. Bize saldıran gazeteler dahil, bizim açıklamamızı yayımladılar. Bu bildiriye o zaman Cumhuriyet gazetesinden İlhan Selçuk ilk sahip çıkanlardan oldu. Onu Fikret Otyam takip etti.”

Bildiri ve sonrasında düzenlenen açıkoturumların etki sağladığını ancak hükümetin olası bir “Sünni-Şii çatışmasını” gerekçe göstererek yasayı geri çektiğini ve tarihi bir fırsatın kaçırıldığını aktaran Oktay, “Bugün dönüp bakıyorum da o zaman bir ‘Mezhepler müdürlüğü kurulmuş olsaydı, devlet bütün inançlara eşit yaklaşsaydı, laiklik konusunda da ciddi bir adım atılmış olacaktı” diyor.

Siyasi yaşamına 1963 yılında Ankara’nın CHP Altındağ Gençlik Kolları Başkanı olarak başlayan Oktay, 1991 yılında SHP ve DYP koalisyonunda Adalet Bakanı oluyor. Oktay’ın görevi 1994’te son buluyor. Kitapta, “Sünni olunca sorun yok ama Alevi olunca işler zorlaşıyor” diyen Saraç, Oktay için “Bir Alevinin bakan olması ‘hoş’ karşılanmıyor. Siyasal İslamcılar ve rant grupları Seyfi Oktay’ı hemen hedef tahtasına oturtuyorlar” ifadelerini kullanıyor.

Siyasal İslamcılar demişken, kitapta da görüyoruz ki Oktay, hayatının her aşamasında bu zihniyetin karşısında yer almış. Yaşamının her noktasında kamuoyuna yaptığı konuşmalarda, yazılarında siyasal İslamcı dalganın gelişimine dikkat çekiyor, FETÖ ve diğer cemaatlere karşı çıkıyor. Kitapta, Fethullahçı çetenin basın organlarının Oktay’ı hedef aldığını, Ergenekon kumpasına dahil edildiğini görüyoruz.

YENİ KİTAPLAR YOLDA

Necdet Saraç, Oktay’ın Ergenekon Davası’nda yaptığı savunmanın yer aldığı ikinci bir kitabın hazırlıklarına başladığını ayrıca hukuk alanında yardımcı ders kitabı olarak kullanılabilecek “ders notları” niteliğinde üçüncü bir kitap hazırlığında olduğunu ve bu kitabın özellikle anayasa ve CMUK konusunda Oktay’ın yaptığı çalışmaları içerdiğini söyledi.