Korku...

Ülkemiz insanı son yıllarda dalga dalga yayılan onlarca korkunun ağır baskısı altında yaşama mücadelesi veriyor. “Ekonomik kriz korkusu”, “Terör korkusu”, “Rejim korkusu”, İşkence korkusu”, “Dinlenme korkusu”, “Sabaha karşı gözaltına alınma korkusu”, “Deprem korkusu”, “İşsizlik korkusu”, “Açlık korkusu”, gibi birçok korku günlük yaşantımıza egemen olmuş durumda...

Büyük bölümü yoksulluk ve açlık sınırının altında yaşam kavgası veren insanlarımızın üstüne karabasan gibi çöken bu korkular; aynı zamanda toplumsal gelişmemizin, ilerlememizin, barış içinde yaşayan bir toplum olmamızın önündeki en büyük engel.

Filozof Seneca “Yüreklilik yıldızlara, korku ise ölüme götürür insanları” diyor. Korku yalnız insanları değil, ulusları da ölüme sürükleyebilecek bir olgu. Korkarak yaşayan ulusların çağdaş bir ulus olabilme olasılığı bulunmadığı gibi, korkak insanın da, insanca yaşaması olanaklı değil.

Korku tarihte birçok olaya ve sıkıntıya yol açmıştır. Büyük savaşların, yıkımların temelinde hep büyük korkular vardır. Eğer korku ülkeleri yönetenlere bulaşmışsa, o ülkelerin halkları mutsuz, umutsuz, huzursuz ve güvensizdir.

Böyle ülkelerde toplumsal barışı ve güveni sağlamak çok zordur. En küçük kıvılcımlar toplumun patlamasına ve iç çatışmalara neden olur.