Rönesans dönemine yolculuk

Avrupa’nın en eski müzik topluluklarından Capriccio Stravagante’den doğan Capriccio Stravagante Rönesans Orkestrası 4 Kasım Salı akşamı Cemal Reşit Rey’de (CRR) sıradışı bir konser verdi: Salonu dolduran müzikseverleri zaman içinde bir müzik yolculuğuna çıkardı; yaklaşık 400 yıl önceye, Rönesans dönemine götürdü. İstanbul’a kurucuları, klavsenci Skip Sempe’den – ani rahatsızlığı nedeniyle – yoksun gelen topluluk konserde Alman besteci ve müzik kuramcısı Michael Praetorius’un (1571 – 1621)  “Terpsichore” (Mitologyanın Dokuz Esin Perisi’nden biri, Dans ve Koro Perisi) adlı dans müzikleri derlemesinden William Brade, Anthony Hopkins, John Dowland, Samuel Scheidt, John Bennet, Moritz Landgrave von Hessen ve Praetorius’un yapıtları ile bir de anonim yapıt seslendirdi.
Dünyanın değişik ülkelerinden müzikçilerden oluşan topluluğun kullandığı çalgıların tümü özel üretilmiş dönem çalgılarıydı. İzlediğim konserde altı yaylı, on üflemeli ve bir vurmalı çalgı vardı. Toplulukta yer alan müzikçilerin adlarını da – meraklıları için – yazıyorum: Jacek Kurzydlo ve Maite Larburu (keman), Nick Milne (tenor viola da gamba), Julien Leonard (bas viola da gamba), Wim Maeseele (kitaron), Benoit Vanden Bemdem (kontrbas), Julien Martin, Marine Sablonniere, Elise Ferriere, Benoit Toigo ve Vincent Courrier (tenordan basa blokflütler), Simen van Mechelen, Claire Mcintyre ve Joost Swinkels (trombon), Doron Sherwin ve Josue Melendez (kornet).

Konserde yapıtlar değişik çalgılarla seslendirildi. Kimi yalnız yaylılarla, kimi yalnız üflemelilerle, kimi de örneğin, iki kornetle ya da trombonlarla. Konserin sonundaysa topluluk yoğun alkışa tüm üyelerinin de katıldığı kısa bir yapıtla karşılık verdi. Salondan çıkarken, kulağımda Rönesans dönemi müziğinin kendine özgü tınısı,  çoksesli klasik müziğin ilk dönemlerini oluşturan Orta Çağ ve Rönesans müziklerini dinlemenin bu müziği anlamaya ne kadar yardımcı olabileceğini düşünüyor ve bu tür konserlerin daha çok düzenlenmesini diliyordum.