Tipsiz cezaevi Silivri

“Halkı isyana teşvik” suçlamasıyla 58 gün Silivri Ceza İnfaz Kurumu’nda tutuklu kalan ve 29 Aralık günü tahliye olan Nokta Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Cevheri Güven ve Nokta Dergisi Sorumlu Yazı İşleri Müdürü Murat Çapan özgürlüğe kavuşmalarının ardından gazetemizi ziyaret etti. Güven ve Çapan, cezaevinde yaşadıklarını, yan koğuşlarında bulunan komşuları Gazetemiz Genel Yayın Yönetmeni Can Dündar ve Ankara Temsilcisi Erdem Gül’ü anlattı. Dündar’ın hemen bitişiğindeki koğuşta kalan komşusu Çapan, Silivri Cezaevi’nin fiziki koşullarından bahsederek “Koğuşlar arasında 7 metrelik duvarlar var. Yan koğuşumun birinde Cevheri kalıyordu. Bazen bağıra çağıra konuşurduk, genelde koğuş içindeki mazgala eğilerek konuşurduk. Ses yankı yaptığı için çok anlaşılmıyordu, mazgaldan daha net geliyordu. Diğer yanım boştu. Daha sonra boş olan yere Can Dündar geldi” dedi. Dündar ve Gül’ün tutuklandığını televizyondan öğrendiklerini, akşam saatlerinde avukat görüşü için çıktıklarında A9’un koridorunda bir hareketlilik olduğunu gördüklerini söyleyen Çapan “Yan koğuşuma döşek, sandalye, masa gibi şeyler getiriliyordu. O an gelecek kişilerin Can ve Erdem olacağını hissettik” diye konuştu.

Çay makinesi ile tost

Cezaevinde sabah kahvaltılıklarının bir gün öncesinden, akşam 17.00 sıralarında dağıtıldığını dile getiren Çapan şöyle devam etti: “Can ağabeyler geç getirildiği için kahvaltılıklardan alamamıştı. Ben de sabah, üç tane elma, plastik soda şişesinde çay, küçük kahvaltılık reçeli gibi bir paket yapıp, kâğıtlara sararak 7 metrelik duvardan Can Dündar’a attım. Bir de kalem, kağıt koydum, içine de ‘geçmiş olsun’ diye yazdım. İlk attığım reçel patlamış ve kağıda damlamış. Can Dündar, bana teşekkür mektubu yazmış ve ‘Reçel patlamış, kağıdın reçel bulaşmayan yerine yazıyorum. Reçelin patlaması da işe ayrı bir tat katmış” demiş.’

Çapan, cezaevinden nasıl tost yaptığını da şöyle anlattı: “Koğuşumda, yalnızca çay makinesi (kettle) vardı. Bir de yemekleri verdikleri küçük sefer taslarımız... Çay makinesinin buharı ile küçük tencereyi ısıtıyor, içine bir kaşık zeytinyağı koyuyor ve 10 dakika ısıttıktan sonra ekmeği alıyordum. Kepekli ekmekten içini biraz aldıktan sonra da kaşarını koyup biraz üzerine tereyağı sürüp bir kupa ile bastırıyordum. Daha sonnra da ters çevirip yine bekliyordum.”

Türkiye’deki cezaevlerinin çeşitli harfler kullanılarak sınıflandırıldığını ancak Silivri’nin Kapalı Ceza İnfaz Kurumu diye tabir edildiğini kaydeden Güven ise “Bu durum tutuklu kişilerin hangi haklara sahip olduğunu, hangi haklarının olmadığı konusunu da belirsiz kılıyor. Silivri, tip’siz bir cezaevi. Haklarınızı savunamıyorsunuz, cezaevi yönetiminin keyfine bırakılan bir durum ile karşı karşıyasınız” dedi. Güven, şöyle devam etti: “Cezaevlerinde öyle bir kapitalist düzen var ki parası olmayan insan cezaevlerinde ölür. Gazetecilere Umut Nöbeti gerçekten umut oluyor, orada hergün birilerinin beklediğini bilmek, her gün haberlerini okumak, destek cümlelerini duymak orada morali toparlıyor. Bu nöbetler devam ettikçe Can ağabeylerin de umuda erişeceklerini düşünüyorum.”