Türk-İş ve Genel Grev

Tekel işçilerinin haklı direnişi başarısızlıkla veya tutulacak ölüm oruçlarında ölümle sonuçlanırsa bunun sorumlusu kadife eldiven giyen Türk-İş olacaktır. Türk-İş ve üye kuruluşları siyasal eylemsizlik nedeni ile hükümetin karşısında yenik düşerse Türk-İş’in çatısı bu yenilgiyi kaldıramaz. Türk-İş kadife eldiveni elinden çıkarmalıdır.

AKP hükümetinin uyguladığı işçi dostu olmayan politikalar nedeniyle 2009 yılı çalışanlar açısından tüm zamanların en kötü yılı olmuştur. Bu bağlamda 30 Aralık 2009 tarihinde toplanan Türk-İş Başkanlar Kurulu şu tespitleri yapmıştır: Hükümet tarafından krize karşı yeterli önlem alınmadığından işsizlik ve esnek çalışma biçimleri yaygınlaşmıştır, taşeronlaşma ve kayıt dışı ekonominin önüne geçilememiştir, işçileri köleleştirmeye yönelik tutumlar 4-c uygulaması ile desteklenmiştir, İşsizlik Sigortası Fonu amacının dışında kullanılmış, çalışma yaşamını düzenleyen yasalar demokratikleştirilememiş, asgari ücret sefalet ücreti olarak belirlenmiş, vergi adaleti sağlanamamış, sosyal güvenlik yasalarında iyileştirme yapılamamış, I Mayıs’ta, TEKEL işçileri ve itfaiye işçileri direnişlerinde işçiye karşı orantısız güç kullanılmıştır. Başkanlar Kurulu bu olumsuz yaklaşımların 2010 yılında da devam etmesi durumunda toplumsal dengelerin daha da bozulacağı uyarısında bulunmuştur.

Örgütlü gücü zayıflatmak

Türk-İş’in yaptığı tespitlerin tümü doğrudur ve bu hükümetin 2010 yılında da işçi karşıtı politikalarını, egemen çevreleri memnun etmek ve çalışanların örgütlü gücünü zayıflatmak için, sürdürmeye devam edeceğinden kimsenin kuşkusu olmasın. Türk-İş Başkanlar Kurulu hükümeti işçi sorunlarına karşı duyarlı olmaya davet etmek için 8, 15, 22 Ocak tarihlerinde çalışmama hakkını kullanarak eylem yapma, AKP il merkezlerinin önünde basın toplantıları yapma ve ileride belirlenecek tarihte diğer emek ve meslek örgütlerinin de katılımı ile geniş katılımlı bir dizi miting yapma kararı almıştır.

Ülkemiz çalışanları gerçekten çok zor bir yıl geçirmiş ve geleceğe yönelik umutlarını tümü ile yitirme noktasına gelmiştir. Yukarıdaki tespitlerin yanı sıra bu yıl çıkarılacak olan İstihdam Büroları Yasası, Kıdem Tazminatı Fonu Yasası, 2821 ve 2822 sayılı yasaları içinden çıkılmaz biçimde değiştirme çalışmaları, işçi ve memurları bir karabasanın içinde öğütecektir. Yaşanan ve yaşanacak olan olumsuzluklar karşısında işçi sınıfının ve işçi örgütlerinin kendisini sorgulaması ve bazı radikal kararlar alması gerekecek, aksi takdirde çalışanlar çıkmaz bir sokakta yürümek zorunda kalacaktır.

İşçi karşıtı politika

Önce AKP’nin neden ısrarla işçi karşıtı politikalar ürettiğini doğru yorumlamak gerekir. AKP demokrasi örtüsü altında, kurmak istediği ılımlı İslam devletinin önünde engel olarak gördüğü tüm kişi ve kurumları etkisizleştirmek istemektedir ve bağımsız sendikalar yok edilmek ya da güdümlü duruma getirilmek istenen kurumların başında gelmektedir. Sendikalar en güçlü olarak kamu kesiminde örgütlenmişlerdir. Hiçbir rasyonel anlayışa sığmayan bir biçimde kamu kurumlarının özelleştirilmesinin ardında yatan en önemli neden, bu kesimde sendikalaşmayı zayıflatmak ve etkisizleştirmektir. Bunda başarılı olunmuş ve 2000 yılına 600 bin çalışan adına sözleşme imzalayan kamuda örgütlü sendikaların bugün üye sayısı 300 bine düş-müştür. Üye kuruluşlarının çoğu kamuda örgütlü sendikalardan oluşan Türk-İş, zayıflayan gücünün ve kendisini bekleyen tehlikenin ayırdına mutlaka varmalıdır. AKP bununla da yetinmemiş ve sendikacılığı ideolojik çizgide bölerek kendisine uyumlu bir konfederasyonu, devlet olanakları ile güçlendirme çabasına girmiştir. TEKEL işçilerinin direnişinin ardında da bu gerçek vardır, çünkü direnen işçilerin üye olduğu sendika bağımsız sendikacılığın sosyal demokrat ilkelerine inanmış, tüm yöneticileri baskılar önünde ödün vermez kişilerden oluşan bir sendikadır. AKP işçilerin ve sendikaların AKP politikalarına karşı meydanlara inmeyeceği bir sendikal düzen istemektedir. AKP’nin sendika özgürlüğüne müdahale eden bu kıyım politikasına karşı Türk-İş’in tutumu önem kazanmaktadır.

Kadife yumuşaklığı

Türk-İş Başkanı, Başkanlar Kurulu’nun aldığı kararları işçilere ve kamuoyuna açıklarken direnen işçiler, “Türk-İş göreve, genel greve” diye slogan atmışlardır. Bu çok anlamlı bir çıkıştır, çünkü direnen içiler, tüm direnen, ezilen ve kendilerine orantısız güç kullanılan işçiler adına Türk-İş’in aldığı parçalı ve etkisiz eylem kararlarını yetersiz bulmakta ve Türk-İş’in diğer meslek ve işçi konfederasyonları ile birlikte genel greve gidilmesini istemektedir. Genel grev nedir?

Genel grev çok etkili bir toplusözleşme aracı olup bir dizi sanayi dalının her birinde işçilerin önemli bir bölümünün ekonomik ve siyasi amaçlarla örgütlü olarak işi durdurmasıdır. Hükümet direnen işçilerin tutumundan ve Türk-İş’in bu direnişe kadife yumuşaklığında yaklaşımından etkilenmemiştir. Sendikanın istemi bu ay sonunda işten çıkarılacak işçilerin kadroları ile başka bir kamu kuruluşuna nakledilmesine hükümet sıcak bakmamaktadır. Çalışma Bakanı’nın 4-c uygulamasına geçileceğini, ancak 10 aylık belirli süreli sözleşmenin süresinin 11 aya çekilebileceğini açıklaması hükümetin son kararı olarak algılanmaktadır. Bakanın, “Tekel işçisinin aldığı paraya çalışacak yüz binlerce insan var” sözleri, hükümetin bu konudaki tavrını ortaya koyan talihsiz bir söylemdir. Hükümetlerin görevi çalışanları daha aza razı etmek için işsizlerle korkutmak değil, işsizlere iş yaratmaktır.

Hükümet onurlu bir gelecek için direnen TEKEL işçileri için çözümsüzlük üretmektedir. Oysa çözüm vardır. 2010 bütçesine 80.000 kişilik yeni kadro konmuştur. Bu kadrolar direnen işçiler yerine imam hatip mezunları için mi kullanılacaktır?

TEKEL işçilerinin haklı direnişi başarısızlıkla veya tutulacak ölüm oruçlarında ölümle sonuçlanırsa bunun sorumlusu kadife eldiven giyen Türk-İş olacaktır. Türk-İş ve üye kuruluşları siyasal eylemsizlik nedeni ile hükümetin karşısında yenik düşerse Türk-İş’in çatısı bu yenilgiyi kaldıramaz. Türk-İş kadife eldiveni elinden çıkarmalıdır.

Dr. Engin Ünsal/Tek Gıda-İş Sendikası Genel Başkan Danışmanı