Uzun bir bekleyişin sonunda ‘Game of Thrones’un son sezonu başladı

Nihayet “Game of Thrones” başladı da cümleten rahata erdik. Gerçi yakın çevremde bile dizinin tek bir bölümünü izlememiş kimseler olduğunu fark etmek beni şaşırtmadı değil ama dizinin 8. ve final sezonunun ilk bölümünün tüm platformlarda 17.4 milyon izleyici çektiğini söylersem (sadece ABD’de elbette, tüm dünyada nasıl bir performans gösterdiği henüz belirsiz) ilginin büyüklüğü daha iyi anlaşılabilir. Üstelik sonradan izlemelerle bu sayının yaklaşık ikiye katlanacağını öngörmek de yanlış olmaz.

Fazla gecikmeden uyaralım, eğer henüz ilk bölümü izleme fırsatınız olmadıysa bu yazıyı okumayı bırakın derim, aksi halde “spoiler” (“Sürpriz-bozan” desek mesela) yemeniz kaçınılmaz olacaktır. İlk bölüm büyük ölçüde önceki sezonlardan kalma hesapların ve olayların yeniden hatırlandığı ve aksiyonun minimal düzeyde kaldığı bir bölüm oldu. En hareketli bölümler Daenerys ile Jon Snow’un birer ejderhanın sırtına atlayarak göklere yükseldiği anlardı, başka da aksiyon pek yoktu. Kraliçe Daenerys önderliğinde Jon Snow, Tyrion Lannister ve Ser Jonah ile birlikte kalabalık bir ordunun Winterfell’e girişiyle başlayan bu ilk bölümde uzun zamandır birbirini görmemiş kişilerin yeniden kavuşmalarını izledik. Örneğin Tyrion ile düğün gecesinden beri karşılaşmadığı Sansa’nın bir araya gelişi gibi. Ya da yıllardır birbirini görmemiş Jon Snow ile Arya Stark’nın karşılaşması gibi... Bu sahnelerdeki kısa diyaloglardan da her birinin karşısındakini tarttığını (özellikle Sansa ve Tyrion) ve ittifak arayışlarının nasıl sonuçlanacağına dair fikir alışverişi yaptığını (Jon Snow örneğin Arya’dan Sansa’nın kendilerine destek çıkıp çıkmayacağını öğrenmeye çalışıyor) anlıyoruz. Ayrıca Jon Snow’un Kuzey’in Kralı ilan edilmişken Daenerys’e itaat ederek bu unvanından vazgeçmesi Westeros’taki diğer hanedanlar arasında bir rahatsızlık yaratmış, onu da bir kez daha vurguluyor bu bölümdeki olaylar.

Biz biliyoruz da...

İzleyicilerin bir süredir bildiği ama karakterlerin haberdar olmadığı gerçekler var ki, onlar da bu bölüme damgasını vuruyor. Samwell tarly, babasının ve erkek kardeşinin Daenerys’in emriyle öldürüldüğünü bu bölümde bizzat Daenerys’ten öğreniyor mesela. Bu sahnede önce babasının öldüğünü öğrenen ve üzülse de çok etkilenmediğini gördüğümüzü Samwell’in kardeşinini de öldürüldüğünü öğrendiğinde yaşadığı yıkım dikkate değer. Zaten biraz da bunun acısı ve öfkesiyle Samwell de gidip Jon Snow’a büyük sırrı açıklıyor ve onun aslında bir Targaryen olduğunu söylüyor. Bu sahnede de hemen hiç Samwell’in yüzünü görmüyoruz ne de olsa bildiğimiz bir şeyi açıklıyor) ve her şeyi Jon Snow’un yüzündeki ifadelerden izliyoruz. Bu bilginin, yani Jon Snow’un aslında bir Targaryen olduğu ve tahtın asıl sahibi olması gerektiği bilgisinin Daenerys tarafından da hoş karşılanmayacağını tahmin etmek büyük bir kehanet sayılmaz herhalde.

Cersei cephesindeyse Euron Greyjoy’un en büyük emeline ulaştığını görmek çok şaşırtıcı olmuyor belki. Euron nihayet Cersei ile yatıyor ama o sırada gemilerden birinde tutuklu olan kız kardeşi Yara, sürpriz bir şekilde ortaya çıkan diğer erkek kardeş Theon tarafından kurtarılıyor. Beklediği savaşçı fillerin gelmediğini öğrenen Cersei ile ondan intikam alacağına büyük ölçüde emin olduğumuz Yara’nın kurtuluşu bu bölümün önemli kötü haberleri King’s Landing cephesi için.

İlk bölümden beri...

İlk bölümün en önemli karşılaşma anıysa son anlara saklanmış: Brandon Stark ile Jamie Lannister tam 7 sezon sonra ilk kez göz göze geliyorlar. Çok iyi bilindiği gibi ilk sezonun ilk bölümünde her şey bu iki karakterin olmadık bir anda karşı karşıya gelmeleriyle başlamış ve Jamie tarafından yüzlerce metreden aşağı atılarak düşen Bran ölmemiş ama ama tekerlekli sandalyeye mahkûm kalmıştı. Bu ikisinin karşılaşmasının nelere gebe olduğunu ikinci bölümde öğreneceğiz.