Vitrindeki Albümler

CEYDA ÖZBAŞAREL ‘MADTİME STORİES’ (THİNGS & RECORDS) 

Yıllarca o mekân senin, bu mekân benim kafa dengi müzisyen Başak Yavuz ile “Bi Şarkım Var” projesini hayata geçirirken tanımıştım; vokal ve piyano öğretmeni, besteci, şarkıcı Ceyda Özbaşarel’i. Zarif, şairane, yalnızken çoğaldığı gibi kalabalık içinde de yalnız kalabilen nahif ruhlu bir karakterdi. İlk solo albümü “Madtime Stories”teki bestelerine kulak verdiğimde emin oldum ki karakteri ile müziği arasında hiç mesafe yokmuş. 

Ana teması yalnızlık olan, tamamı kendi bestesi, dokuz romantik ve hüzünlü şarkıdan oluşan bir albüm bu. Ceyda’nın insan hikâyelerini şarkılaştırma alışkanlığı, sırtını eskiye yaslıyor. Ceyda’nın içinde bir de depresif, melankolik bir dünya var, dışarıya yansıyanın dengesi babından. İçindeki dünyayı şarkı yazarak yaşayanlardan. 

Müzisyen tercihleri ruhen iyi anlaştıklarından yana olmuş. Tuşlu çalgılarda Adem Gülşen, trompette Barış Doğukan Yazıcı, trombonda Taşkın Akarsu, gitarda Emre Tankal, kontrbasta Enver Muhamedi, davulda Derin Bayhan, ukulele ve ıslıkta Başak Yavuz var. Ancak dil tercihi (biri dışında) ritmik yapı, prozodi ve atmosfer münasebetiyle İngilizce. 

Sıradaki albümlerde temennimiz, Ceyda’nın bu güzel müziğini daha fazla Türkçe dinlemekten mahrum kalmamak olsun... 

DENİZ TAŞAR ‘PİŞMAN OLUNMAYAN DÜNLER’

Deniz Taşar 2016 yılında “Uykuda Bir Bulut” adında bir kısaçalar (EP) çıkarmış, sadece caza değil, onu soul, R&B ve trip-hop ile buluşturan modern konseptlere yelken açmıştı. Sonradan çıkardığı üç single ve bilhassa ilk solo albümü “Pişman Olunmayan Dünler” maceranın devamı. Bu münasebetle yeni albümüne sadece caz demek yeterli olmaz, zira içinde hip-hop’tan alternatif elektro-pop’a uzanan çizgisel bir zenginlik var.    

EP ile albümün arasındaki en büyük müzikal fark, tuşlu çalgılarda Barış Mert Peker’in yerini (beş şarkının düzenlemesini yapan) Adem Gülşen’in alması. Davulda Ekin Cengizkan, gitarda Cenk Erdoğan, trompette Şenova Ülker, altoda Serhan Erkol’un varlığı ayrı güç katarken, kaliteli bir müzisyen kalabalığı da dikkat çekiyor.

“P.O.D.” Deniz’in 2015 ile 2020 yılları arasında yazdığı yedi parçadan oluşuyor. Geçmiş hikâyelerini bir arayış olarak gören genç bir kadının duygusu yoğun, açısı kişisel albümü, adının çağrıştırdığı üzere iyi bir geçmiş muhasebesi, şarkı içeriği açısından. Genel havasından ayrıksı oluşuna karşın bu albümde Deniz’in geleceğine en iyi direksiyon olacak parçalardan biri “Kutu”. 

Dününden pişman olmayanlar yarınından da olmaz; şayet bu güzellikte üretmeye devam ederlerse...