Yenilene de alkış

Türkiye’de fazla popüler olmayan, daha çok İngiltere’de ve Avustralya’da yaygın olarak oynanan, topun el ve ayaklarla kontrol edildiği spor dalı rugby, ülkemizde gençlerin ilgisini çekiyor. Tüm amatör spor branşlarında olduğu gibi rugby sporunu severek oynayan gençler, zorluklarla mücadele ederek bu sporun gelişmesinde büyük rol üstleniyor. Geçen pazar günü Yeni Bosna Bahçelievler stadında oynanan, ‘Türkiye Erkekler 7’li Rugby Finali’nde bir araya gelen birçok sporcu ve spor sever tüm gün süren turnuvada keyifli anlar yaşadı. Şampiyonaya Ankara, İstanbul, Edirne ve Samsun’dan katılan takımlar Früzköy SK, İstanbul RFK, Trakya RK, ODTÜ SK, ANKÜ SK, Olimpian ASK, Koç Üniversitesi SK ve Aqua Rugby şampiyonluk için birbiriyle kıyasıya mücadele etti. Eskişehir Aqua Rugby Türkiye Şampiyonu olurken, Samsun Olimpian ASK ikinci, ODTÜ ise turnuvayı üçüncü olarak tamamladı.

Centilmenlik önemli

Üniversitede tanıştıkları rugby sporunu mezun olduktan sonra da devam ettirmek isteyen gençlerin kurduğu kulüplerle bu spor gün geçtikçe ülke genelinde yaygınlaşıyor. Gençlerin yoğun takip ettiği ve festival havasında gerçekleşen şampiyonada, kızlı ve erkekli gruplar üniversitelerinin ismini taşıyan takımları desteklemek için bir araya geliyor.

Üniversite gençliğinin bir araya geldiği tribünlerde tezahüratların yerini koyu sohbet ve kahkahalar alıyor. Gençler okul ve sosyal hayatlarını tribünde birbirleriyle paylaşıyor. Kafanızı arkadaşlığın hâkim olduğu sıralardan sahaya çevirdiğinizde ise, rugby sporunun en büyük özelliğine yani “centilmenliğe” şahit oluyorsunuz. İngilizlere has bir kural gibi görülse de, bu spora başlayanlar için ilk öğrenilmesi gereken kural rakibe saygı.

Sporun rekabetten ibaret olmadığını kanıtlayan gençler, maç boyunca sert geçen ve sıklıkla sakatlanmaların yaşandığı maçın bitimiyle birbirlerine sarılıp tebrik ediyor. Sahada sertlik olsa da, birbirlerine olan saygıları, karşılaşmalarda kavga çıkmasını engelliyor. Galip gelen takım, mağlup olanlarla el sıkışarak, gösterdikleri mücadele için tebrik ediyor. Tribünler ise mağlup olan takımı büyük bir coşkuyla alkışlıyor.

Sert geçen müsabakalarda kadın hakemlerin kendilerinden emin ve oldukça başarılı bir şekilde maç yönettiğini görüyoruz. Rugby maçlarına özgü bir kural olan takım kaptanları haricinde hiçbir oyuncunun hakemlerle konuşmuyor oluşu, futbol müsabakalarından da aşina olduğumuz kaosun yaşanmasını engelliyor. Takım kaptanı haricinde bir oyuncunun hakeme itirazı, kesin olarak oyundan atılmasına sebep oluyor.

Nasıl oynanıyor?

Zorlu bir spor olan rugby, fiziksel güçten ziyade iyi planlama gereken bir spor. Rugby’de her iki takımda farklı özelliklerde yedi oyuncu yer almaktadır. Oyunun amacı oval topu el ve ayaklarla yönlendirerek, rakip kale çizgisine taşıyıp sayı yapmak. Sayının ardından ayakla kullanılan serbest vuruşla ‘H’ kalenin içinden topu geçirerek artı 2 sayı daha kazanılır. Forvetler sürekli çarpışmanın içinde bulunurken, bek kadrosu ise hızlı koşularla boşluklar yaratarak sayı yapmaya odaklanır. Rugby’de oyuncuların bir takım olarak oynaması ve tıpkı bir orkestra gibi tek bir vücut olarak hareket etmeleri gerekmektedir. Maçlardaki en önemli kural her ne olursa olsun hakeme itiraz etmemektir.

‘Rugby’de antrenman sahası yok

Bu sporu yapanların büyük sıkıntısı ise antrenman yapacak uluslararası standartlara sahip saha bulamaması. Sporcular, ceplerinden ödeyerek tuttukları sahalardaki antremanlarda yaşadıkları sakatlıklardan dolayı büyük sıkıntılar yaşıyor. Konu ile ilgili açıklama yapan İstanbul RFK takımının kaptanı Ekin Alçar, “Buradaki herkes rugby ile üniversitede tanıştı. Dolayısıyla herkes birbirini bir şekilde tanıyor. Mezun olduktan sonra da bu sporu devam ettirmeye ve yaygınlaştırmaya çalışıyoruz. Fakat en büyük sorunumuz saha bulamamamız. Ne kadar denediysek de, üniversiteler bizlere sahalarını açmıyor. Bu nedenle biz kendi cebimizden halı saha kiralayarak antreman yapmaya çalışıyoruz. Beton gibi sahalarda oynadığımız için de sıklıkla sakatlanıyoruz” ifadesini kullandı. Rugby sporunun yaygınlaşma sıkıntılarını değerlendiren Alçar, “Biz bu sürecin sağlıklı yaşanmasını istiyoruz. Sporcusundan seyircisine kadar kişilerin bu kültürle yetişmesi gerekiyor. Dolayısıyla bu sporun hemen yaygınlaşması kolay değil. Kültürel bir doygunluk gerektiriyor. Bunun için sadece sporcuların değil, işin başında bulunan yöneticilerin de bu kültürle yetişmesi lazım” dedi.