Kibele’de Hamit Görele sergisi

Kızı Tonya Görele’nin koleksiyonundan hazırlanan sergide, sanatçının 1920’den 1981’e, yani ölümüne kadar yaptığı eserler ilk defa bir arada yer alıyor.

YUNUS NADİ’DEN ÖVGÜ

Giresun, Görele’de 1894 yılında doğan, Sanayi-i Nefise Mektebi’ndeki eğitiminin ardından sınav kazanarak Paris’e gönderilen, Julian Akademisi’nin yanı sıra Andre Lhote Atölyesi’nde eğitim alan Hamit Görele, yurda döndükten sonra cesur ve özgün eserleriyle dikkat çekmiş. Yunus Nadi, 1933’teki “Galatasaray” sergisi için yazdığı yazıda “Bu genç ressam sanatta mukallit (taklitçi) olmaya tenezzül etmeyerek ibdacı (yaratıcı) bir yola dökülmeyi tercih etmiş olan iddialı bir Türk gencidir” diye yazarak sanatının özgünlüğünü anlatmış.

Müziğin matematiğe, resmin de geometriye dayandığını dile getiren, resimlerindeki geometrik yaklaşımlar ve figürlerdeki hacimsel etkiler ile döneminin beğenilmeme tehlikesinden korkmayan Hamit Görele’nin sanatı, Türkiye’de Çallı kuşağı sonrasında gelişen ve doğa biçimlerini yorumsal düzeyde değiştirmeyi amaçlayan görüşle yakından ilgilidir.

ÖNEMLİ BİR KİTAP

Kibele Sanat Galerisi’nde 1 Nisan’a kadar açık kalacak sergiye, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları tarafından yayımlanan Emre Zeytinoğlu’nun kaleme aldığı kapsamlı sergi kataloğu da eşlik ediyor. Kitap, sadece sergilenen eserleri belgelemekle kalmıyor Hamit Görele’nin ulusal kültüre sadece eserleriyle değil aralarında Cumhuriyet’in de olduğu gazete ve dergilerde sanat üzerine yazılar yayımlayarak hem döneminin sanatını özgürce savunmuş hem de “milli sanatın” ne olması gerektiğini cesaretle açıklamış bir usta sanatçı olduğunu belgelerle kanıtlıyor.

Tonya Görele kitabın yayımlanmasından duyduğu mutluluğu ve babasının eserlerinin dağılmasını istemediğini şu sözlerle ifade ediyor: “Çok sergi açtım ama kitap bastıramamıştım. İş Sanat’ın hazırlattığı Hamit Görele belgesi olan kitap beni çok mutlu etti. Eserlerin hepsi benim için kıymetli hiçbirini ayırt etmiyorum, satarak elimden çıkarmayı istemiyorum. Hamit Görele bir yerde kalsın, dağılmasın iyi bir müzede muhafaza edilsin istiyorum.”

Fotoğraf: Tolga İldun