Mimar, yazar ve akademisyen İhsan Bilgin vefat etti

7 Mayıs’ta bu dünyaya gözlerini kapayan İhsan Bilgin, mimar, yazar, akademisyen ve eylemci kimliğiyle çağdaş mimarlık alanında sorunlu alanlara girerek etik duruşun savunuculuğunu üstlendiği için tekil bir kimliğe sahipti. İktidarların temsiliyet konusundaki yüzünü belirleyen mimarlık, sadece bina inşa etmenin dışında politik duruşun şekillendiği bir alan olduğu için ülkemizdeki görsel sanatların gelişiminde ayrıcalıklı bir konuma sahiptir. İhsan Bilgin’i ayrıcalıklı ve nitelikli kılan, hem modern hem de çağdaş mimarlık alanında beklenilmeyen yorumlar geliştirerek, ister yabancı, isterse Türk olsun, mimarların toplumsal vicdan karşısındaki duruşlarını acımasızca analiz etmesiydi.

1953’te doğan Bilgin 1980 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nde yüksek mimar, 1990’da doktor, ardından Yıldız Teknik Üniversitesi’nde 1994’te doçent, 2000’de profesör oldu. 2004 İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde mimari tasarım yüksek lisans Programını tasarladıktan sonra 2009’da açılan Bilgi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nin kurucu dekanı oldu. Santralistanbul’un kuruluşunda aktif bir rolü olan Bilgin, burada açılan şehir sergilerinin küratörlüğünü üstlendi. Akademik çalışmalarına Kent Üniversitesi’nde devam eden Bilgin’in en önemli özelliği 1984’te kurduğu kendi bürosunda aktif mimarlığı yazarlığıyla birlikte sürdürmesiydi. 1987-2002 arasında Defter dergisinin editörlerinden olması onun çok yönlü kişiliğini şekillendirdiği gibi, politik duruşunu da ortaya çıkarmıştır. 

69 yaşında kaybettiğimiz İhsan Bilgin, postmodernizm kavramını tartışmaya açan 1968 kuşağının en etkin kültür insanlarından biriydi. Akademik çalışmalarında da günlük hayatından da bilgiyi paylaşmanın, tartışarak üretmenin gerekliliğine inandığı için sermaye, iktidar, güç ilişkilerinde çok keskin bir tavırla mimarlığın politik sorumluluğunun altını çiziyordu. Onun birçok yazısının yanı sıra, sonradan kitaplaşan Zorlu Vakası (2014) yorumu, bu konuda hakkı teslim edilmemiş bir başyapıttır. Detaylı yorumlama gücüyle mimariyi disiplinlerarası bir bakışın ortasına yerleştirip yeni sorular üreten Bilgin’i en verimli olduğu dönemde kaybetmemiz sanat ortamımız adına büyük bir kayıp.