Vitrindeki albümler (30 Mayıs 2022)

SAYGUN ARPALI ‘HAYALLERİM’ (ONAIR SAHNE)

İçindeki şarkılardan birinin adında zikredildiği üzere, acaba “Hayallerim” albümü “en güzel zamanlar”ı mı yeniden yaşatıyor bize? En azından emektar ve değerli davulcu Saygun Arpalı’nın niyeti bu. Arpalı, ellili yılların ilkyarısında doğmuş bir İstanbul çocuğu. Bizi davet ettiği albüm onun en güzel zamanlarına, yani altmışlı yılların sonuna uzanıyor. 

Arpalı’yı sayısız albümde ve konserde dinledik; Aydın Esen’den Doğan Canku’ya, Beyaz Kelebekler’den Zülfü Livaneli’ye... Yetmişli ve seksenli yıllarda ise Edip Akbayram Dostlar ile çalmıştı. 2010 yılından bu yana da solo albümler çıkarıyor. 

En son 2014 yılında “Kış İnsanları” albümü çıkmıştı. 10 özgün besteden oluşan enstrümantal “Hayallerim”, Arpalı’nın dördüncü albümü. Piyanoda Turhan Yükseler, gitarda Erdem Sökmen, basta Eylem Pelit, flüt ve saksofonda Batu Şallıel, klarnette Göksun Çavdar, kemanda Öznur Delibaşı, çelloda Gül Sıvacı, vokalde Muratcan Yenigün. Tüm beste ve düzenlemeler Arpalı’ya ait. 

Salgın koşullarında yapılmış bir albüm. Arpalı bu kez easy-listening, lounge, smooth-caz üçgeninde yoğunlaşan melodik bir mesaiye girişmiş. Parçaların isimleri göndermelerle dolu. Buradan anlaşılıyor ki Arpalı’nın hayallerinde mutluluk, huzur, barış ve aydınlık günler var.

ASAFATED ‘BİLEKLERİMİ KESERKEN’ (INNSMOUTH PRODUCTIONS)

Asafated 23 yıl sonra Türkçe ses verdi, yeni kısaçalar (EP) “Bileklerimi Keserken” ile... Yedi bölümden oluşan tek kompozisyon aslında zamanında “Tout Va Bien” ile birlikte kaydedilmesi planlanan ancak kaydedilemeyen fikirlerin güncellenmiş hali.

Basta ve vokalde Tanju Can, gitar ve vokalde Atilla Tutumlu, davulda Berkay Yıldırım... Konuk müzisyen (Black Front topluluğundan) gitar ve klavyede Mert Yıldız. Açılıştaki ses Parkinson Şeref’e, kapanıştaki de Çağlan Tekil’e ait. 

1999 yılında “Tout Va Bien” sonrasında birkaç defa aktif müzik hayatını bitirme kararı almış bulunsa da tövbe tutamamıştı Asafated. Arada bir farklı kadrolarla konserlere çıkıyorlardı. İyi yapıyorlardı; bu, farkında olmadan topluluğun (bitkisel hayatta da olsa) yaşamasını sağlıyordu. 

Bu kayıt “Tout Va Bien”in devamı. Bestelerin temeli o yıllarda atılmış, ama davulcuları ayrılınca plan değişmişti. O zaman sadece üç parça kaydedebilen topluluk, müteakip 23 yılda sürekli sallantıda yaşamış, arada albüm konusunda niyeti bozsalar da şu vakte kadar becerememişlerdi. Arkalarını toplayan Mert olmuş. Stüdyoda sonuçlar beklentilerinin bile üzerine çıkmıştı. Buradaki death metal, dünyanın getirildiği hale karşı duyulan hıncı, en iyi anlatma biçimlerinden biri.

Murat Beşer (muratbeser@muratbeser.com)