Ülkenin böyle bir sandık seçimine gerçekten moral olarak çok ihtiyacı vardı. Ülkemizde bir kamu kurumunun başkanını düşünün 30 yıldır sandalyesinde. Bir sendika yöneticisini düşünün yıllardır sandalyesinde elbette onlar da sandık koyuyor ve sandıktan çıkıyorlar. Ama değişen hiçbir şey olmuyordu. Oysa Fenerbahçe aslanlar gibi sandığa gitti ve oyları ile düzeni ters yüz etti. İşte bu sandık seçimin çok yönlü etkileri ülke uzmanlarınca derinlemesine incelenecek. Biz işin spor yönüyle konuyu okuyucularımıza sunalım.
Ali Koç’u bu değişime götüren etkenler nelerdi diye sorarsanız; Ali Koç çok üstün ve varlıklı bir ailenin çok iyi eğitim almış bireyi. Spor yapmamış, sporcu olarak maç kaybedip kendi içinde bunun acılarını duymamıştı. Mağlup olduğu rakibinin elini havaya kaldırmamıştı. Futbolun demiyorum sporumuzun dibinden gelmemiş, spor teşkilatının genlerini hiç öğrenmemiş bilen danışmanları da olmamıştı. Haksızlığa uğrayıp aldığı maçı hakemler yüzünden kaybetmemişti. Milli takım antrenörü onun hakkını yiyerek yerine arkası olan ikinci sınıf sporcuyu takıma alarak çöküş yaşamamıştı. Kısaca sporu yönetecek sporcu genlerden çok eksikti. Ve bunu yönetime yansıtamadı. Haklılığını savunamadı.
Sadettin Saran’a gelince; bir sporcu olarak spor genlerine sahip bir kulvardan geliyor. Yendi, yenildi ve rakibinin elini havaya kaldırdı. Çok iyi bir iş insanı olarak ilerlerken dünyasını sporcu olarak zenginleştirdi. Bu yönlerini, yönetim gücüne ekler ve gerçek danışmanlarla işe başlarsa görecek ki hiç kimseyle dalaşmadan, karşıt grup oluşturmadan Iğdır’daki Fenerbahçeliden takımdaki futbolcuya köprüler kuran muhteşem bir yönetici tipini ülkeye armağan eder. Sporu futbol olarak kabul etmez futbol ile sporu karıştırmaz ise bu sandık değişiminin hakkını verdiği gibi tüm maçları şenliğe döner. Hele bir de baktığını görür ona söylenen sözün değerini tartar ise bu değişim ülkeye çok şeyler kazandırır.
