Eskişehirspor galibiyeti gösterdi ki G.Saray, 20. hafta sonunda tipik bir İtalyan takımı olmuş çıkmış; özellikle iç sahada. Mancini, futbolculuğunda katenaçyo tutkunu muydu bilemiyorum ama G.Saray, defans anlayışıyla rakiplerine üstünlük sağlıyor, baskı kuruyor ve sonuca gidiyor. Galiba bırakın yenilgiyi beraberliği bile yok TT Arena’da Mancini’li G.Saray’ın.
Dün de kontrollü ama baskılı başladılar oyuna; rakibi ısırdılar, erken golle de kilidi açtılar. Bursaspor maçının bir karbon kopyasıydı. Sadece Eskişehir, Bursa’ya göre daha dirençliydi. 2-0’dan sonra dağılmadılar.
Kart cezalısı Drogba’yı aradılar mı diyecek olursanız açıkçası Fildişili oyuncusuz takım biraz daha hızlı. Özellikle Hajrovic, bu sürati arttıran etken. Çabuk oynamak elbette avantaj ama ileride topu tutamadıkları için yorgunluk sıkıntısı baş gösterir dünkü şablonda ısrar edilirse. İlk gol gerçekten ileride baskının ürünüydü, Hajrovic mükemmel bir ara pası attı. Burak da üzerindeki baskıdan kurtuldu ağlara giden topla. İkinci gol ölü top ve Sneijder’in kesme ortası sonucu geldi. Ama belli ki G.Saray duran top çalışıyor. Yoksa bu kadar etkili olamazlar. Telles yerinin adamı. Daha dün geldi ama fizik olarak diri, ayağına hakim. Brezilyalı oyuncudan önümüzdeki haftalarda serbest atış ve muz orta (banana flanke) bekleyin. 2-0’dan sonra tribünler 3, 4, 5, 6 olur mu dediler ama G.Saray oyunu kontrol edip kaza golü yemek istemedi. Yine de uzatmalarda taraftarların isteği yerine gelecekti. Bu kez asist Burak’tan, gol kulübeden gelen Umut Bulut’tandı.
Hakemi hiç sormayın. Formsuzdu. Dünya Kupası’na hazırlanıyor Cüneyt Çakır.
Şampiyonluk yarışı G.Saray’ın bu galibiyetiyle kuşkusuz yeni bir boyut kazanıyor. Aradaki fark kapanır -kapanmaz bilinmez ama bu G.Saray sonuna kadar kovalar lider F.Bahçe’yi. Ve elbette derbiler de dananın kuyruğunu kopartır.