Bugünkü gazetemizde ‘Ergenekon’ adıyla ünlenen garip davanın savcısına ilişkin bir belgeyi sunuyoruz.

Bu belge ‘suç delili’ olarak iddianameye konmuştur; ama, tersine bir işlevle, Ergenekon savcısının hangi fikri güdülenmeyle hareket ettiğini açık seçik kanıtlamaktadır.

Türkiye’de yargının iddia makamında oturan kişi yalnız ‘savcı’ değil, ‘cumhuriyet savcısı’ olarak anılır; bu bizim ülkemizin bir özelliğidir.

Ne yazık ki bir süreden beri Atatürk’ün laik Cumhuriyeti her yönden yoğun bir bunalım ortamına sürüklenmiş bulunuyor. İş şirazesinden çıkmadan bu gidişatın frenlenmesi gerekir.

*

Yaşadığımız bunalımın dış ve iç kaynakları aşağı yukarı belirginleşmiştir.

Yaklaşık yüz yıl önce, Osmanlı Devleti döneminde yaşanmış ‘Ermeni tehciri’ni güncelleştirip iç politikanın en sıcak sorununa dönüştürmek, kimin ya da kimlerin marifetidir?

Sevr’in tarihe gömüldüğünü, Lozan’la Osmanlı’dan miras kalan sorunların çözüldüğünü sanıyorduk...

Oysa bugün Rum, Ermeni, Kürt üzerine kökü dışarda oyunlar Türkiye’de gündemin birinci maddelerini işgal ediyorlar.

*

Birinci Dünya Savaşı, çağ dışına düşmüş Osmanlı İmparatorluğu’nun sonu oldu. Ancak Anadolu Türkleri galiplerin Sevr’le dayatmak istediği düzeni reddederek ulusal direnişe geçtiler, Milli Kurtuluş Savaşı’nı kazanarak laik Türkiye Cumhuriyeti’ni kurdular.

1914’ten 1922’ye dek yaşanan süreçte savaş koşulları geçerliydi. Osmanlı’nın Ermeni ‘tehcir’inden sonra, Rumlarla yaşanan ‘Mübadele’ Anadolu Hıristiyanlığını büyük çapta tasfiye etti.

Bu tarihsel olaylar nedeniyle yalnız ve ısrarla Türkleri suçlamak, ya yalınkat bir ilkel düşüncenin ya da altında çapanoğlu yatan bir kurnazlığın ürünüdür.

*

Bugün Anadolu’da 70 milyon nüfus yaşıyor. Son araştırmalara göre bunun yüzde 15’i Kürttür; Ermeni ve Rum nüfus yok denecek düzeydedir.

Ne yazık ki dışardaki ve içerdeki Ermeni, Rum, Kürt kesimlerine yüklenmek istenen en olumsuz ve tuhaf politikalar, dün Anadolu’yu paylaşmak isteyen emperyalist odakların ve yerli işbirlikçilerinin sıcak stratejilerini oluşturuyorlar.

Bu işbirlikçilerin Ergenekon iddianamesini canhıraş bir çabayla destekledikleri de görülüyor.

Bu bir tesadüf müdür?

*

Türkiye’ye, Atatürk Cumhuriyeti’ne, bağımsızlığa, laikliğe, Türk yargısına, Silahlı Kuvvetleri’ne, Anadolu’da 1923’te kurulan yaşama biçimine sürekli saldırıya dönüşen bu siyasetleri yürütenlerin hesap edemedikleri bir şey var...

Türkiye’nin var oluşunu tehdit eden bu siyasetler, ülkede milliyetçiliği tahrik etmektedir.

Anadolu’nun Ulusal Kurtuluş Savaşı ve 1923 Devrimi’yle kazandıklarını elden çıkarmaya niyeti olduğunu hiç sanmıyoruz.

İç ve dış ortaklaşa bir yaklaşımla Türkiye’yi çökerteceklerini sananlar, aldanıyorlar.

‘Meşru müdafaa’ya zorlandığı zaman Anadolu halkının savunma güdülenmesinde nasıl birleşebildiğini vaktiyle yaşayarak öğrenmiş bulunuyoruz.

*

Bugün emperyalizmin ‘Ilımlı İslam Devleti Projesi’ne bel bağlayarak oluşturulan iktidar ortamında alabildiğine fütursuzlukla Türkiye’nin var oluşuna saldıranların yarın pişman olmaları işten değildir.

Bu nedenle şimdiden daha makul, dengeli, ılımlı bir tutumu benimsemelerinde, yalnız ülke ve halk değil, kendileri hesabına da yararlar bulunduğu açıktır.

Cumhuriyet