Cahil bir iktidar istemiyorum:
Çünkü cahil olduğu için “ne bilmediğini” bile bilmez.
Her konuya el atar, iç politikadan dış politikaya kadar her şeyi bozar.
Kaba bir iktidar istemiyorum:
İnsan ilişkilerinde kaba olduğu için, herkese kaba muamele eder.
Zarafet, nezaket, terbiye, toplumdan gittikçe dışlanır, insanların birbirleriyle etkileşimleri bozulur.
Saldırgan bir iktidar istemiyorum.
Saldırgan olduğu için katılmadığı her fikre ihanet olarak bakar.
Hoşlanmadığı her insanı hain olarak niteler.
Yalancı bir iktidar istemiyorum:
İç ve dış her konuda yaptığını gizleyen, halkına yalan söyleyen bir iktidar, insanların gerçek yaşamla bağlarını koparır, herkesi hasta eder.
Şeffaflığı ve denetimi yok ettiği için demokrasiyi ortadan kaldırır.
Yağmacı bir iktidar istemiyorum:
Çünkü yağmacılık sadece doğayı ve tarihi tahrip etmekle kalmaz...
Kentsel alanları da yaşanmaz hale getirir...
Yağmacı zenginleştiğini sanırken aslında herkes yoksullaştığı için o da herkesle birlikte kaybeder.
Hırsız, rüşvetçi bir iktidar istemiyorum:
Halktan topladığı vergilerle yaptırdığı işlerden komisyon alan, kendi halkını soyanlar, en büyük ahlaksızlardır.
Hem hırsızlık yaparlar, hem de ülkeyi yoksullaştırırlar.
Onlara “rüşvet hırsızlık değildir” diye fetva veren din adamları da en büyük ahlaksızlardır.
Ahlaksızları, ırz düşmanlarını, çocuk tacizcilerini, koruyan bir iktidar istemiyorum.
Kendilerinden saydığı insanların ahlaksızlıklarını ve hele çocuklara yönelik suçlarını örtbas etmek en büyük ahlaksızlık ve suçtur.
Sürekli mağduru oynayan ama mağrur ve mütekebbir (kibirli) davranan bir iktidar istemiyorum.
Sanki muhalefetmiş gibi ülkedeki yanlışlardan başkalarını sorumlu tutan bir iktidar olamaz.
Sürekli olarak mağduriyetten söz eden, ama vatandaşlarına tepeden bakan ve “Ben ne yaparsam doğrudur, her yaptığımı kabul ederler” havasında olan kibirli bir iktidar demokratik olamaz.
Lideri partinin, partiyi de devletin sahibi gören bir iktidar istemiyorum.
Devlet ile parti ayniyeti demokrasilerde olmaz.
Devletle özdeşleştirilen partiyi tek liderin egemenliğine vermek ise doğrudan kişisel despotizmdir.
Anayasayı tanımayan, hukuka uymayan iktidar istemiyorum:
Anayasayı tanımayan, hiçbir yasaya uymaz.
Böyle bir toplumda hiç kimsenin can ve mal güvenliği yoktur.
Irk, etnik kimlik, din, mezhep, inanç bağlamında siyaset yapan iktidar istemiyorum.
Kimlik siyaseti, ayrımcılıktır, toplumu böler, insanları birbirine düşman eder.
Sonunda ülkeyi iç savaşa, bölünmeye kadar götürür.
Nefret söylemi kullanan iktidar istemiyorum.
Muhaliflerini belli din, mezhep veya millet kimlikleriyle suçlamak, insanların kimliklerini söylerken önüne “Affedersiniz” sözcüğü koymak doğrudan ayrımcılıktır.
Demokrasilerde yeri olamaz.
Seçmeni terörle tehdit eden ve terör artışıyla oyu yükselen iktidar istemiyorum:
Terörü, baskısını artırmak için kullanan iktidar toplum için büyük bir tehlikedir.
Çünkü terör cinayetleri ile iktidar baskısı birbirini destekleyen bir sarmal halinde tırmanır ve toplumu çürütür.
Yargıya emir veren bir iktidar istemiyorum:
Yargı bağımsızlığı, vatandaşların en büyük güvencesidir.
Yargı bağımsızlığı olmayan bir toplum cehennem gibidir.
Temel hak ve özgürlüklere saygısız, baskıcı bir iktidar istemiyorum:
Çağdaş insan, özgür insandır.
Çağdaş toplum, özgür toplumdur.
İfade, basın, muhalefet özgürlüklerinin olmadığı toplumlar Ortaçağ toplumlarıdır.
Artık kimse Ortaçağ toplumunda yaşamak istemiyor.
Çağ gerisi eğitim yapan bir iktidar istemiyorum.
Çocuklarımız en büyük hazinemizdir.
“Biz tarım ülkesiyiz, bizden mucit çıkmaz, ara eleman yetiştiririz” diyenler ve çocuklarımızı tarikat okullarına teslim edenler geleceğimize de ipotek koyuyorlar.

***

Hiçbir uygar ülke, hiçbir çağdaş toplum, böyle bir iktidara müstahak değildir!