Ülkede adaletin olup olmamasından çok daha vahimi insanların adalet duygusunun tükenmesi. Futbolda da aynen böyle. Saha içi, saha dışı verilen ve verilmeyen kararların tutarsızlığı ayyuka çıkmış durumda.
Küfre karşı TFF’nin kişilere, formalara farklı yaklaşımları, farklı uygulamaları bardağı taşıran son damla.
Caner Erkin’e 6 maç ceza, Emre Belözoğlu’na 1 maç ceza, Volkan Demirel’e 0 ceza.
O zaman net bir şekilde diyorsunuz ki “adalet diye bir şey gerçekten yok”. Boşuna adalet aramayın.
Üstelik Caner’e hakemin tespitiyle değil, bir gecede kural değişikliği yapıp ekran görüntüsünden 6 maç ceza veriyorsunuz. Daha olay tazeyken Emre’nin hem de yakın mesafeden küfrüne “hakem 2. sarıyı gösterdiği için” tek maç ceza verebiliyorsunuz(!) En sonra da Volkan bariz bir şekilde yan hakeme dönüp ekranlardan bizim de rahatça anlayacağımız şekilde küfrediyor ama “Ben kendi kendime küfrettim” deyince hemen ikna(!) oluveriyorsunuz.
Aynı olaya farklı farklı hüküm vermeniz bir fecaat. Uydurduğunuz gerekçeler ise ondan da beter.
Yanlış anlaşılmasın benim derdim ‘futbolcular her yanlış harekette ağır cezalar alsınlar, görsünler günlerini’ mantığı değil. Küfürden çok rahatsız olmama rağmen memleketin gerçeklerini de biliyorum tabii ki. Küfürsüz konuşan insan neredeyse yok.
Ve ne Caner’in avukatıyım, ne de Emre ve Volkan’ın düşmanı.
Benim derdim adalet. Benim derdim adalet duygusunun ortadan kaldırılması.
Nasıl kaldırılmasın ki?
Kişilere göre, formalara göre, ilişkilere göre adalet dağıtırsanız onun adı adalet olmaz. Herkes bildiğini okur.
Baksanıza Volkan Demirel o kadar rahat ki yaptığı işin hükmünü de kendi verebiliyor. Alışmış; ceza almayacağını biliyor.

Biz unutmayız
Yani anlayacağınız artık öyle bir dönüşüme uğradık ki adalet kişilerin keyfine göre dağıtılıyor.
İşte bu yüzden adaletten umudunu kaybeden herkes ayrıcalık peşinde koşuyor. “Madem adalet yok o zaman adaletsizlik benim lehime işlesin bari” diyor.
Ve yine bu yüzden Beşiktaş Yönetimi’nin ağır maç trafiğini bahane edip erteleme isteği.
Vakti zamanında Galatasaray’ın Avrupa maçları öncesinde ya da sonrasında hem de Lig maçlarının nasıl ertelendiğini ne çabuk unuttuk? Fenerbahçe’nin, hem de Aykut Kocaman döneminde şu veya bu gerekçeyle maç erteleme taleplerini ne çabuk unuttuk? Yani Beşiktaş’ın erteleme talebi bir ilk değil asla.
Ama kim isterse istesin maç erteleme talebi yanlış. Eşitsizlik yaratıyor çünkü. UEFA da buna karşı. Avrupa maçlarında da eşitsizlik yaratıyor.
Ve fakat sonunda Şenol Güneş net bir şekilde erteleme istekleri olmadığını açıkça belirtti ve olayı bağladı.
Olay kapandı, Beşiktaş’ın talebi dikkate alınmadı. Ne ki bu süreçte komik olan herkesin sadece menfaatlerine bakıp hararetle görüş bildirmesiydi.
Tamam, bugün adaleti kişisel ilişki ve konumlarına göre dağıtanlar yarın bu yaptıklarını unutmak isteyebilirler, unutabilirler de ama tarih asla unutmaz. Adalet duygusu zedelenenler asla unutmaz. Bunu da unutmayın olur mu?