Atiba’sız başladı maç. Benim olmazsa olmazım, son iki sezondur “yedeğini oluşturun” diye çırpındığım. Mutlaka çok arzu etmişti kendisi de ama sakatlıktan tam kurtulamadığı için yoktu.
Bir başka vazgeçilmezim olan Oğuzhan’ın geçen sezonun son maçlarındaki golleri hatırlatan pas örgüsüyle Beşiktaş maça 1-0 önde başladı. Ancak erken golün rehavetiyle karşılaşmanın skoru hemen dengelendi.
Kasımpaşa zaten ligin pas oyununu en iyi uygulayan takımlarından biri. Kartal bu pas trafiğine engel olamadı bir süre. Sonra Güneş ileri dörtlüye Kasımpaşa savunmacılarını paylaştırdı. Yumuşak da olsa bu pres işe yaradı. Ve Siyah-Beyazlılar şanslar yarattı.
Oğuzhan takımı maestro gibi yönetiyor. Hem Atiba gibi savunmaya yardım ediyor hem de atak örgütlüyor. Beşiktaş’ın yeni kaybettiğimiz efsanelerinden Recep Adanır’ı hatırlatırcasına. Nurlar içinde yatsın. Beşiktaş yaşadıkça hiç unutulmayacak.
Tolgay da orta alanda çok verimliydi. Q7 de iyi günlerinden birindeydi; ilkyarıda sağ kanattan yolladığı toplar Beşiktaşlı futbolcularla buluşunca iki net gol pozisyonu doğdu ama ilk golün sahibi Aboubakar sonuçlandıramadı bunları.
Hakem Serkan Çınar rakip ceza alanında 30. dakikadaki eli görmedi ama 32. dakikadakini görünce Beşiktaş ikinci golüne Q7’nin penaltı atışıyla kavuştu. Siyah-Beyazlıları rahatlatan üçüncü gol ise ikinci yarının başında Aboubakar’ın harika pasında Talisca’nın harika vuruşuyla geldi. Böylece Aboubakar geçen hafta gibi bir gol bir asist yaptı. Son 25 dakika için Güneş Talisca- Necip değişikliğiyle topun Beşiktaş’ta daha emniyetli kalmasını istedi herhalde. Değişikliğin ardından gelen dördüncü gol ise işin artık süsüydü.
Sonuçta Kara Kartal, kupa yorgunu Kasımpaşa karşısında güzel futbol ve güzel gollerle üç puanı aldı.
Şimdi şampiyonluk iki 90 dakika kadar uzak…