Önce 3-14 Eylül 2014 tarihleri arasında “Üsküdar 1. Sahaf Festivali” yapıldı. Üsküdar Belediyesi’nin Sahaflar Birliği desteği ile düzenlediği “Üsküdar 1. Sahaf Festivali” Üsküdar Meydanı’nda gerçekleştirildi. Festivale 36 sahaf katıldı. Ardından, 17 Eylül’de “8. Beyoğlu Sahaf Festivali” başladı ve 7 Ekim’e kadar sürdü.
Üsküdar Meydanı 2005 yılında Marmaray Projesi çalışmaları nedeniyle 3 yıllığına kapatılmış ve inşaat 9 yıl sonra bitebilmişti.-- Meydan 29 Ekim 2013’te tam olarak açılmıştı. Hem çevre düzenlemelerinin artık bittiğini düşündüğüm yeni meydanı görmek hem de Sahaf Festivali’ni ziyaret etmek için Üsküdar’a gittim.
Üsküdar Belediye Başkanı Hilmi Türkmen’in belirttiği gibi “Kendi içinde yaya ile bütünleşen ve motorlu araç trafiğinin olumsuz etkileri azaltılmış, yaşanabilir bir kent meydanı” ortaya çıkmamış. Meydan duygusu veren, yayayla, insanla dost bir görüntü yok, aksine yoğun trafiğin ve karmaşanın arasında bunalıyorsunuz. Her yağmur yağdığında meydanı su basması da mimari açıdan önemli hatalar yapıldığını düşündürüyor. Sahaf Festivali’nin standlarının kurulduğu dar sahil şeridi de bu düşüncemi kanıtlar nitelikteydi. Stantlar hem şiddetli yağmurdan etkilendi, hem de sonbaharla birlikte havaların sertleşmesi ile gelen dalgalara maruz kaldılar.
Üskidar Sahaf Festivali’ne büyük ilgi vardı. Standların bulunduğu bölümü yol olarak kullanıp duraklara ulaşmak için geçenler bile durup kitaplara bakıyordu. Özel olarak festival için gelmiş olanlar da çoktu. Çoğu kitap satın alıyordu. Üsküdarlılar kitapla, sahaflarla ciddi bir biçimde buluşmuş oldu. Üsküdar Belediyesi bu festivali kalıcılaştırmak istiyorsa meydanda daha uygun ve korunaklı bir yer bulmalı. Diğer sahaf festivallerinden, özellikle Beyoğlu’ndan dersler çıkartmalı.
“Beyoğlu Sahaf Festivali” artık gelenekselleşti. Beyoğlu Belediyesi’nin en önemli kültür hizmetlerinden biri halini aldı. Her yıl aynı tarihlerde yapılırsa okurlar için de bir alışkanlık haline gelecek. Beyoğlu Belediyesi geçen yıllarda yapılan eleştirilerden dersler çıkartmış. “Kim sahaf, kim değil” tartışması aşılmış. Festivale 80 sahaf katılmıştı ki bu da bilinen bilinmeyen tüm sahafların festivalde yer aldığını gösteriyor. Bence bu sayı yeterli.
Beyoğlu Belediyesi, tanıtım eksikliğini gidermiş, hemen her yerde festivali duyurmuş. Ama hâlâ festivalin bir web sitesi yok. Etkinlik programını festival alanındaki belediye görevlileri bile bilmiyor. Geçen yıl da yazmıştım; festival yapıyorsanız, amaç sadece kitap satmak olmamalı. Sahaflık mesleğini tanıtacak etkinlikler yapılmalı. Sahaflığın şanındandır, bir müzayede de yapılmalı. Tabii bunları önceden ilgilisine duyurmalı.
“Beyoğlu Sahaf Festivali”ni Beyoğlu Belediyesi ile birlikte Kültür Kenti Vakfı düzenliyor. Organizasyonlarda, yapılacak etkinliklerde festivalin gerçek sahiplerinin, sahafların da rolü olmalı. Sahaflar Birliği mutlaka işe katılmalı.
Bu yıl “Beyoğlu Sahaf Festivali” gerçek amacına daha yaklaşmış gibiydi. Yine ikinci el kitap çoktu, yine öğrenciler 100 Temel Eser ya da ders kitabı peşindeydi ama çoğu stantta nadir kitabı, dergiyi, efemera’yı, taş plağı görmek mümkündü. Kim bilir ne değerli kitaplar yeni sahibini buldu. Aranıp da bulunamayanların, akıllarda kalanların izi sahaf dükkânlarında ve tabii seneye “Beyoğlu Sahaf Festivali”nde sürülecek.
Not: Geçen haftaki yazımda sözünü ettiğim “İstanbul” isminin ArtInternational’a kullandırılmaması ile ilgili olarak Contemporary İstanbul’u düzenleyenlerden İkon Fuarcılık’ın avukatı İlker Ünsever uzun bir açıklama yollamış. Sorunun “İstanbul” ismi değil İkon Fuarcılık’a ait “Art International İstanbul” markasının kullanılması olduğunu, mahkeme kararı ile bunun önlendiğini belirtmiş. Açıklama için teşekkür ediyor, düzeltiyorum.