Hiç sevmediğim bir tabirdir “Sözün bittiği yer”. Ne yazık ki sözün bittiği yere geldik. Dağda kayakçılar ölür, operasyona çıkan güvenlikçiler donar ölür. En önemlisi çığ faciası. Hele kara yollarında mahsur kalan kış yolcuları, kısaca dağ, kış, kar, yolu kapanan yüzlerce köy, toplam acil bir müdahale alanıdır. Tamamı ciddi bir risk yönetimine ihtiyaç duyar. Bu ihtiyaçta devletin yönetiminde kurumsal bir örgütlenmeye gider. Kanun yapıcı odur, bütçe, eğitim yetkisi, denetleme ve ceza verme yetkisi ondadır.
Nitekim devletimiz bu konuda oldukça güçlü kurumlar oluşturmuştur. Örnek verirsek; Spor Bakanlığı, Spor Genel Müdürlüğü, Dağcılık Federasyonu, Kayak Federasyonu, Kış Sporları Federasyonu ve bu federasyonların bağlı bulunduğu İl Spor Müdürlükleri, harcanan yüzbinlerce liralık eğitim giderleri. Bir ilde bu konularda bakanlık adına tüm bu faaliyetlerin yasal sorumlusu Spor İl Müdürlükleridir. Özel büroları, sekreterleri, altlarında arabaları ve cezalandırma yetkileri vardır. Gerekli olan tüm konularda eğitim verirler, federasyonlarla iş birliği yaparlar. Ülkemizde de dünyada da bu işler böyle yürür.
Hasta bir kişi haneye giderek tıbbi yardım alıyor. Vergi ödemesi gereken vatandaş ödemeye kuzu, kuzu gidiyor. Mahkeme celp çıkarınca boynumuz bükük gidiyoruz. Devletin bu kurumlarından spor kurumları da yasal olarak farklı değil. Peki bu spor kurumları gereken eğitimi, örgütlenmeyi neden yapmıyor? Yetkileri kullanmayan devletin spor kurumları ne işe yarar? Öyle spor bakanları, Spor Bakanlığında operasyonlar yapıp, kadroları değiştirdi ve yerlerine de öyle kişileri atadılar ki, Spor Bakanlığının beyni durdu, arşivi yok oldu. Ürettiği kadrolar, yaptığı projeler çöpe atıldı. Konularını bilen idareciler bir gecede işlerinden oldu. Kendi çevrelerinde bu tür olaylara müdahale edecek gönüllü ekipler darmadağın edildi. AKUT ve benzeri dernekler Türk Can Kurtarma Cemiyeti gibi kamu yararına derneklerin kamu yararı kaldırıldı. Yetkiler merkeze ve devlete devredildi.
Yardım bilgi ister
Çığ altında kalan bir kişiye yardım o kadar kısa sürede yapılmalı ki, yaşamı sağlansın. Çığ altındaki insana yardım bilgi ister. Örgütlenme ister, teçhizat ve modern radar sistemlerine gereksinim duyar. Siz tüm yetkileri merkeze ve belli bir ekibe verirseniz ve bu ekip Hakkari’deki bir olaya ne kadar sürede yetişebilir? Hangi bilgi ve tecrübe ile kimleri bu konuda yardıma götürebilirler? Sonuç ortada. Maalesef demir çubuklu ellerinde kazma kürek olan bir sürü kalabalığın beş kişiyi kurtarmak için 41 kişinin canını verdiği hazin sonuç ortaya çıkar. Sanmayın ki bu sonuncu olacaktır. Bu 41 kişinin ölümü sebep ve sonuçları ile Spor Bakanlığı’nın sorumluluğudur. Peki, onlardan bir ses çıktı mı? Ben duymadım. İşte o zaman sözün bittiği yere gelmiş olduk.
