CHP milletvekili adaylarının belirlenmesinde özetle şöyle bir yol tutmuştur: Biz birkaç kişi oturacağız sağcıyı, yağcıyı, rantçıyı ve köşe başlarını tutan; siyasete ve partilere “sektörel yatırım” alanı olarak bakan ANAP bakiyesi bazı siyaset bezirgânlarının çaycısını, çorbacısını, torbacısını seçilecek yerlerden aday yapacağız; sakın sesinizi çıkarmayın. Ülke elden gidiyor (!) Akıllı olun biz ne dersek onu yapın. Tıpkı Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adaylığında olduğu gibi biz kapalı kapılar ardında karar verdik, siz de tıpış tıpış gidin oyunuzu verin diyorlar.

CHP, savaş meydanında kurulmuş, cumhuriyet kurmuş yüz yıllık bir parti. Sosyalist Enternasyonal üyesi. Partinin üst yönetimi önseçim yapmamak için, ülke, Cumhuriyet güzellemesinin arkasına sığınarak, yıllardır her seçim öncesinde “Şimdi sırası değil” diyerek yine o bildik mekaniği sergiledi.

Önseçim yapmadıkları gibi, il başkanlıklarına yazı yazdı. “Örgütlerin görüşünün alınması” adı altında, gülünç bir diskurla, sizin görüşünüzü alıyoruz ama sakın ha “eğilim yoklaması” şeklinde anlaşılmasın diyerek uyarmayı da ihmal etmedi. Yani biz zaten bildiğimiz gibi yapacağız, listeler zaten belli, siz de “yasal” ama meşru ve demokratik olmayan bu yöntemi meşrulaştırın demek istemişler.

İNANDIRICI OLMAZ

Oysa yüz yıllık bir partide tüzüğün bile üst norm metin olması, çağcıl ve kurumsal gelenekler oluşması ve toplum adına bu iradeyi kullanmak isteyen adayların şeffaf, katılımcı ve en demokratik usullerle belirlenmesi gerekirken, dar bir kadronun bundan ısrarla kaçınmasının izahı yok.

Siyasal iktidarın yarattığı ekonomik çöküş, “mutlu bir azınlık” ve hızla yoksullaşan milyonlar, devletin en üst birimlerinden yönetilen yolsuzluk ve talan, üretimsizlik, çağdışı kentleşme, derin gelir eşitsizliği, hukuksuzluk, eğitimde gericileşme, laiklikten kopuş, otoriteye itaat, devlet fetişizmini milli değerler adı altında topluma dayatma ortadayken bu gidişe dur diyecek en önemli güç CHP’dir.

Bütün nesnel koşullar CHP’den yanayken CHP üst yönetimi müzmin hastalıklarını terk etmeliydi ve ülkeye demokrasi ve liyakatli bir yönetim anlayışı vaat ederken bunu hayata geçirecek en liyakatli kadroların seçimini de o bildik ve artık mide bulandıran mekanikle değil, en şeffaf ve en katılımcı yöntemle yapmalıydı. Bu koşullarda genel başkanın “Ülkeye demokrasi getireceğiz” retoriğinin inandırıcılığı olmaz!

TURGAY EMİNOĞLU

MALİ MÜŞAVİR