Nereye kadar çelişki, takiye? Çıkıp diyeceksiniz ki “Güney sınırlarımız boyunca teröristan kurulmasına izin vermeyeceğiz”. Ama Irak’ın kuzeyindeki yapılanma bizzat sizin iktidarınızın ilk döneminde kuruldu. O zaman ülke yönetmeyi bilmiyor muydunuz, ülke çıkarı yok muydu? Yoksa canınız başka şeyler mi istiyordu? Askerlerimizin başına çuval geçirildiğinde Ankara’da değerlendirme yapacak bir hükümet yetkiliniz bile yoktu, hatırlıyoruz. Hilmi Özkök, Amerikalıların karşısında tek başına kalmıştı. 

İktidarın, geçmişte tersini yapmış olsa dahi, işine geleni, işine geldiği gibi yapma uygulaması o kadar çok ki. Dış politika, ulusal güvenlik, ekonomi, örnekler yığılı. 

Biz sonuncusuna bakalım. Genel seçimlerden önce uygulanan ekonomi politikası ülkenin sıfırı tüketmesine neden oldu. Türkiye’de enflasyon, savaş halinde olan Rusya’dakinin neredeyse on katı düzeyde. Genel seçim öncesinde uygulanan politika seçim sonrasında öyle bir terk edildi ki Nureddin Nebati bile unutuldu. “Gözlerine bakan” biri var mı, onu da bilmiyoruz. 

“Çelişki, takiye bir yana ne yaparsak yapalım, bu halk bize oy verir” anlayışı bu dönem tedavülde değil gibi. Bundan üç ay önce seçimin son haftasında İstanbul’a yüklenmeyi planlamıştınız, İstanbul’a gidemiyorsunuz. Kaderinizi bağladığınız İstanbullular sizi görmek mi istemiyor? O zaman “Değişim başlıyor mu” sorusunu sorabilir miyiz? 

MUHALEFETİN MANZARASI

Genel seçimlerden sonra İYİ Parti lideri Akşener, muhalefeti dağıttı. Öyle görünüyor ki muhalif seçmen pek dağılmadı. Zaten önceden de tahmin ediliyordu bu sonuç. DP, GP, DEVA Partisi, SP de kendi adaylarıyla seçime giriyorlar. Yerel seçimlerin sonuçları, bu partiler açısından ilginç olabilir. TBMM’deki milletvekillerinin toplumsal tabanı kalmayabilir. 

Seçimin CHP’yi nasıl etkileyeceği ise sonuçlara göre belli olacak. 

İKTİDARIN MANZARASI

Genel seçimlerde ittifaka ne kadar özen gösterilip akıllıca davranıldıysa yerel seçimlerde tersi yapıldı, kibir öne çıktı. Cumhur İttifakı’nda her şey tamam, bir Fatih Erbakan’ın YRP’si eksik. Bu eksik, AKP’yi eksiltiyor. Tüm Türkiye’de baba Erbakan’ın oluşturduğu “Milli Görüş tabanı” sanki oğul Erbakan tarafından geri alınıyor. Parantez açalım, bu konu yalnızca AKP’yi değil, Saadet Partisi’ni de çok yakından ilgilendiriyor. 

İktidar bloku için partiler düzeyinde büyük bir dağılmadan söz etmek olanaklı değil. Ancak seçmen biraz dağılıyor gibi. AKP tabanındaki Milli Görüşçüler, YRP’ye dönüyor. Araştırmacı Murat Karan, YRP’nin öne çıkmasını şöyle özetliyor: 

“LGBT karşıtlığı, sokakta ilgi görüyor. Sokak köpekleri konusunda en radikal söyleme sahipler. Gazze’de katliam yaşanırken İslamcı siyaset, yani kimlik siyaseti yapıyorlar.” 

İşte burada, meydanlarda Netanyahu’ya kükreyip kapı arkasından ticareti sürdürme takiyesi ortaya çıkıyor. 

Ne olursa olsun millet bize oy verir rahatlığı ekonomi ve kimlik siyasetiyle yarışıyor. 

Yerel seçimler bir yana, kaderlerin bağlandığı İstanbul sonuçları çok ama çok önemli olacak.