Bugün utanç günü. Bugün Fazıl Say Türkiye Cumhuriyeti’nde yargıç karşısına çıkıyor! Yalnızca ülkemin değil, dünyanın müzik arenasına adını altın harflerle yazdırmış, iz bırakmış müzik insanı, besteci ve piyanist Fazıl Say yargılanıyor.

İddianamede ileri sürülenlerle pek ilgisi yok yargılanmasının bence… Neden mi böyle diyorum? Bugüne dek onun da “retweet” ettiği, Ömer Hayyam’a ait olduğu belirtilen dizeleri yüzlerce, binlerce insan yazdı, söyledi, birbirine yolladı… Hiçbiri değil de Fazıl Say yargılanıyor. Öyleyse?!

Fazıl Say, duruşu nedeniyle, tavrı nedeniyle, seçimleri nedeniyle yargılanıyor. Muhalif olduğu için yargılıyoruz diyemezler ya… “Nâzım Oratoryosu”, “Metin Altıok İçin Ağıt”, Madımak katliamına ilişkin opera bestelediği için diyemezler ya…

Ülkemde zulüm devam ediyor hâlâ... Aydınların çilesi de…

Bir zamanlar “vatan hainliği”ydi; “Türklüğe hakaret”ti gerekçe; şimdilerde ise “halkın benimsediği dini değerleri aşağılamak” ya da “terör örgütü kurucusu/yönetici olmak”… (Bakınız: Silivri iddianameleri)

***

Zulüm devam ediyor ve edecek:

Aydınlarımız, kendilerine “demokrat” ya da “liberal” diyen insanlarımız, bir yandan zulüm görenin yanındaymış gibi durup, bir yandan “evet ama o da şunu bunu dememeli”; “evet ama ancaaaak…” diye bahaneler ve özürler buldukça…

”Dini referanslarımız” diyerek kitapların, oyunların, filmlerin yasaklanmasına, Başbakan’ın beğenmediği heykelin yıkılmasına göz yumdukça…

Yok “törelerimiz, geleneklerimiz”; yok “ahlakımız, namusumuz…” , yok “çoğunluğun hissiyatı” diyerek baskıyı, tahammülsüzlüğü görmezden geldikçe…

Çoğunluğa uymayanların düşünce ve ifade özgürlüğünü “aydınlarımız” bile ya korkudan ya da çıkar ilişkileri nedeniyle yok saydıkça... Elbet bu zulüm devam edecek!

***

Günlerdir dünyanın her yerinden gazetecilerin Fazıl Say’la ilgili sorularını yanıtlıyorum.

Yaratıcılığını, ustalığını, yeteneğini, eserlerini zaten dünya biliyor. Ona karşı kimilerinin sürdürdüğü hakaretleri, kışkırtmayı, baskıyı, tehdidi de biliyorlar. Ben bir de suçsuzluğunu anlatıyorum. Asıl haksızlığın ona ve bu ülkenin aydınlık insanlarına yapıldığını anlatıyorum… Sonra… Sonra yalan söylüyorum: Ben adalete güveniyorum diyorum… Benim güzel ülkemde, aydınlık ülkemde, laik Türkiye Cumhuriyeti’nin savcıları, yargıçları, göreceksiniz bugün en doğru kararı verecektir diyorum. Bize bir kez daha kul değil, sürü değil, birer birey olduğumuzu anımsatacaktır diyorum… İşte böyle…