Ula ve Akyaka’da yaza veda

Yaz mevsimini uzatmak için elimden geleni yapıyorum. Daha sıcak yerlere gidiyorum, hala hava gayet ılımanmış gibi davranıp tişörtle dolaşmaya devam ediyorum, denize girip üç gün hapşırıyorum.

Herşeye razıyım; yaz bitmesin yeter ki. Güneş gitmesin, çekirgeler korosu susmasın. Biraz daha.

Ula: Tipik bir Ege kasabası

Bodrum’dan yola koyulduk. İlk durağımız Ula’ydı. Oldum olası çok severim burayı. Sıcak, içten, kolay gelir bana. Üstelik yılın 300 günü güneşli ve ılık. İnsanları güleç yüzlü, iyi kalpli. Yemekleri enfesssss!
Muğla’nın oniki ilçesinden biri. Kendine has mimarisiyle ünlü. Bir de bisikletleriyle. Türkiye’de kişi başına düşen en çol sayıdaki bisiklet Ula’da.
MÖ 6. Yüzyıl’da kurulduğu tahmin ediliyor. Bir Karya kenti. Bisikletliler, avlulu eski evler, göl, kanyon, meydan kahveleriyle Ege turunun vazgeçilmez adreslerinden biri.
Eski adı Ola imiş. Evliya Çelebi, Menteşe Beyliği’nden Ula Bey tarafından alındığı için Ola’nın Ula’ya döndüğünü yazıyor. Tarihin her devrinde bağlarıyla ve üzümünün eşsiz lezzetiyle tanınıyor.
Ne yazık ki eski evlerinin sayısı artık pek az. Yine de “Ula mimarisi”nin ne demek olduğunu anlayacak kadar örnek kalmış. Tescilli yirmi bir ev var sadece. Ağalar Cami ve Hüsamettin Efendi Cami, 16 ve 17. Yüzyıllar’dan kalma. Ula Kanyonu ve 2 km uzaktaki göleti de ziyaret etmekte fayda var.

Gökova’nın en güzeli: Akyaka

Öyle çok ziyaret ettim, öyle çok yazdım ki. Bu yaz ortası gittiğimde “Yandım Allah” diyerek kaçmıştım. Sadece sevgili Lale Manço ve eşi Serdar Bey evlerine davet etmişlerdi. Azmak’a bakan bahçelerinde oturup uzun uzun sohbet etmiştik.
Bu sefer kalabalık çekilmiş, Akyaka tam benim hatıralarımdaki romantizmle, güzellikle çıktı karşıma. Azmak’tan su teresi çıkarttım. Azıcık zeytinyağı ve tuz ekleyip salata yaptık. Ah nasıl güzeldi…
Son söz: Akyaka’nın güzelliğinde, Ağa Han mimarlık ödülü sahibi Nail Çakırhan’ın çok büyük payı var. Nail Bey ölmeden bir sene evvel onunla röportaj yapma şerefine erişmiştim. O zaman CNN Türk’te program yapıyordum. Nail Bey şimdi müze olan evini gezdirmişti bana.
Bütün güzel anılara, Nail Bey’e selam olsun. Ben biraz daha tere çıkartayım.