Serra Arıtürk, Cumhuriyet Pazar'a konuştu: 'İçimdeki hayvan büyüyor'

Hem şarkıları hem de oyunculuğu ile dikkat çeken Serra Arıtürk, İstanbul’a yerleşmesinin üzerinden çok da fazla zaman geçmemesine karşın hem müzisyen hem de oyuncu olarak önemli bir yer edindi.

Son olarak “Vay Haline” teklisi yayımlanan ve “Taş Kâğıt Makas” dizisinde de Alev karakteriyle izleyicinin dikkatini çeken Arıtürk ile konuşmaya üç yıl önce kendisiyle yaptığımız röportajdan alıntı ile başladık.

- Sizinle 2021'de yaptığımız röportajda İstanbul'da müzik ve oyunculuk alanında kendini yeni göstermeye başlamış biriydiniz. Şimdi hem çok dinlenen şarkılarınız var hem de birçok başarılı yapımda rol aldınız. Aradan geçen üç yılda neler öğrendiniz?

Bu yolculukta iki şey çok önemli, birincisi ne istediğini iyi bilmek ikincisi sabretmek. Aradan geçen üç yılda öncelikle bu konularda kendimi geliştirdiğimi düşünüyorum. Yaptığım işleri kimlerle, hangi şartlarda ve nasıl yapmak istediğime ilişkin çok fazla düşündüm ve seçimlerimi hep bu kıstaslara önem vererek yapmaya çalıştım. Bu da yaptığım işlerle ilgili tatminimin yüksek olmasını sağladı. En endişeli ve kaygılı hissettiğim zamanlar, sabır eşiğimin en düşük olduğu zamanlardı. Durabilmeyi öğrenmek, durduğum zamanları iyi değerlendirebilmek de sabretmeye dahil. “Keşke yapmasaydım” dediğim bir şey yok, hepsi yoluma katılan tecrübelere dönüştü çünkü.

- O röportajımızda sanat kariyerinizle ilgili "İçimdeki hayvanı bütünüyle ortaya çıkarmak istiyorum. Yeni başladığım için o hayvan yavaş yavaş çıkıyor. Önce patileri çıkıyor sonra kafası..." demiştiniz. Şimdi ne dersiniz?

Çok iyi hatırlıyorum, neyse ki hâlâ aynı fikirdeyim. (Gülüyor) İlk oyunculuk deneyimimi yaşadığım dönemdi ve içimdeki hayvanın varlığını hissetsem de onu tamamen salmak için henüz yolum vardı. Şimdilerde hayvanımın serbest olduğunu ama her zaman daha da kamçılanabileceğini düşünüyorum. Bu uzun bir yol ve öğreneceklerim için heyecanlıyım.

- En son "Vay Haline" teklileriniz yayımlandı. Müzikal anlamda son üretimlerinizde farklı ses arayışlarında olduğunuz ve müzikal kimliğinizi yenilediğiniz fark ediliyor. Müzikal kimliğinizi nasıl kurguluyorsunuz ve değişim bunun neresinde?

Zaman geçtikçe hem müziğe bakışım hem de kendimi ifade etme biçimim değişiyor haliyle. Gitgide duygularım hakkında daha dürüst olduğumu hissediyorum, bu durum hem müziğe hem oyunculuğa çokça yansıyor. Müzikal kimliğimi kurgulamaya çalıştığım bir dönem oldu ama bu müziğe başladığım ilk zamanlardı, şimdi böyle düşünmüyorum. Kendimi özgür bırakmaya ve benden ne çıkarsa onu kabul edip dönüştürmeye çalışıyorum. Yaptığım şarkıları herhangi bir kalıba veya tek bir türe sığdırmaya çalışmaktansa süreçte kendi kendine aldığı hale izin veriyorum, böylesi çok daha zevkli. Bakışımdaki bu değişiklik en çok yazdığım sözlerde ve ortaya çıkan seslerde kendini gösteriyor.

- Dediğiniz gibi şarkı sözlerinizin her geçen gün daha derinleştiği dikkat çekiyor. Son zamanlarda sözleri ortaya dökerken size en çok eşlik eden duygular hangileri?

Kendimi en iyi ifade ettiğimi düşündüğüm ve benim için anlamı en derin olan sözler, şarkı yazmaya niyetim bile olmadığı anlarda hissettiklerim içime sığmadığı için döküldü. Sanırım en çok böyle anlar için müzik yapmaya devam ediyorum. Çünkü yazdıkça rahatlıyorum. Yazdıkça beni huzursuz eden şeylerin bir güzelliğe dönüştüğünü görüyorum.

- Kendinizi daha çok müzisyen kimliğinizle mi yoksa oyuncu olarak mı tanımlıyorsunuz?

Her ikisi ile tanımlıyorum. Bazen yalnızca müzikle haşır neşir olduğum ve oyunculuktan daha uzak kaldığım dönemler oluyor. Bazen de oyunculuktan başka bir şeye zaman kalmıyor. Böyle durumlarda biri diğerine ağır basabiliyor tabii ki.

‘TAŞ KAĞIT MAKAS’IN ALEV’İ ÇOK SEVİLDİ

- “Taş Kağıt Makas”ta Alev Parlak izleyici tarafından çok sevildi. Sizce niye sevildi? Siz niye sevdiniz ve karakteri nasıl yorumladınız?

Sevilmesinin sebebini, hasret kalınan adaleti arayışını ve adaletsizliğe karşı duruşunu, tutkuyla ve zekice ortaya koyan bir karakter olması olarak görüyorum. Benim Alev’le ilgili en çok sevdiğim şey öğrenci yıllarındaki heyecanlı ve tecrübesiz genç hukukçunun zaman içindeki dönüşümünü ve hayatta aldığı yolu ortaya koyabilmek.