Corelli Consort'tan barok şöleni

İkinci yılında “uluslararası” olan Opus Amadeus Oda Müziği Festivali 8 Nisan Pazartesi akşamı Sant’Antonio Kilisesi’ndeki Corelli Consort konseriyle sona erdi. Geçen yılki ilk Opus Amadeus Festivali’nden tanıdığımız bu ilginç Macar topluluğu aynı kadroyla karşımızdaydı: Geza Hargitai (fagot), Gabor Csonka (keman), Gyula Mohacsi (viyola) ve Judit Rajk (kontralto).

Bir önemli özellikleri barok müzik konusundaki uzmanlıklarıysa, ikinci önemli özellikleri viyolonselin yerine, “üflemeli çalgıların çellosu” fagotu kullanmaları olan Corelli Consort, bu yıl geçen yıldan farklı olarak yalnızca barok dönem yapıtlarından oluşan bir izlence sundu.

Konser Macar/Romen rahip ve müzikçi Janos Kajoni’nin (1629-1687) eski şarkı ve ezgileri derlediği kodeksinden parçalarla başladı. Ardından, ilk bölümde Haendel’in (1685-1759) “HWV 365 Do Majör” ve Corelli’nin (1653-1713) “Op.5 No.1 Re Majör” sonatlarının yanında Johann Sebastian Bach’ın (1685-1750) “BWV 245 Johannes Pasyonu” ve “BWV 232 Si Minör Mass”i ile Haendel’in “Ariadne Operası”ndan üç arya dinledik.

İkinci bölümün başında Geza Hargitai, izlencede yer almayan, Bach’ın “Sol Majör Çello Suiti”nin prelude bölümünün fagota uyarlanmış biçimiyle güzel bir armağan sundu. Telemann’ın (1681-1767) “TWV 42 C2 Re Minör Trio Sonatı” ve Antonio Caldara’nın (1670-1736) kantatı “Astri”den sonra dinlediğimiz Bach’ın “BWV Toccata ve Füg”ü ise konserin doruğuydu. Yapıtın org için yazılan bölümlerini fagota uyarlayan Hargitai’nin çalışı olağanüstüydü. Fagot değil de sanki orgdu çaldığı, gözünüzü kapatsanız öyle sanabilirdiniz.

Konser Telemann’ın “TWV 1:42” kontralto için kantatı “Entzückende Lust” ile bitti ama alkışlar bir türlü bitmedi. Topluluğun alkışlara karşılığı ise Gluck’un “Orpheus” operasından “Lamentation” oldu.