Hangi Kâğıttan Kaplan!

Şeyhinin huzuruna dört elle sürünerek çıkan, ABD hesabına vatan kurtaran bu aslanlara Süheyl Batum, nasıl olur da “kâğıttan kaplan” diyebilirdi! Deniz’i, Yusuf’u, Hüseyin’i asanlar onlar değil miydi? Vatanı, ABD hesabına, asa asa, kese kese, biçe biçe kurtarmışlar, bizi, bugün Müslüman Kardeşler’in kelepçesiyle AKP’ye kelepçelememişler miydi?


CHP Genel Başkan Yardımcısı Süheyl Batum’un, “Koca bir askeri yıktılar. Meğer kâğıttan kaplanmış. Biz bunu asker zannedermişiz. Meğer ABD içini oymuş. O koca ağacı hop diye yıktılar!” sözleri, AKP yöneticilerini kükretmişe benzer. “Darbe”, “Ergenekon”, “Balyoz”, gene ortalığa darı gibi saçılıverdi, AK “güvercin”e gün doğdu. Biz, “kâğıttan kaplan” söylemini, devrim dalgasının kabardığı 60’lı yıllarda sık işitir olmuştuk. Mao Çe-tung’un sözüydü, “emperyalizmi” “kâğıttan kaplana” benzetmişti.

Emperyalizm, Çin için, önce Japonya, sonra Amerika “kâğıttan kaplan”dı, doğruydu. Ama Türkiye için doğru olabilir miydi? Bizim kaplanlarımız, Amerika’nın, “Vietnam-modeli”nde, türlü tevir işkence yöntemleri öğretilerek eğittiği askerlerdi.

Onlar, ilerici, ulusalcı, devrimci kim varsa hepsini, bir çuvala doldurur gibi, “kontrgerilla” hücrelerine tıkamış, deyim yerindeyse her birinin ayrı yöntemlerle analarını ağlatmışlardı.

Örneğin, devrimci gençliğin “gözde”si İlhan Selçuk’u kollarından ve ayaklarından zincirleterek prangaladığı yatakta kurt köpeğiyle dalaştıran “albaylar”ı, “kâğıttan kaplan” olarak niteleyebilir miydik? Omzunda “korgeneral” apoleti, Erenköy’de şeyhinin ayakları dibine dizleri üzerinde sürünerek yaklaşmış olan ve her biri ayrı rütbede kurmay subay olan Talat Turhan’a, Celil Gürkan’a, Numan Esin’e ağır işkence yaptıran Orgeneral Faik Türün’e “kâğıttan kaplan” demek doğru olur muydu?

22 Temmuz 2007 seçimlerinde, AKP, yeniden tek başına iktidara geldiğinde, bunu, Türkiye-AB Karma Parlamenter Komisyonu Eşbaşkanı Lagendik, “Türk ordusunun yüzüne atılan tokat” olarak (Zaman, 23 Temmuz 2007); Financial Times ise “laiklerin ve ordunun dişlerine atılmış bir yumruk” olarak nitelemişlerdi. O zaman birbirleriyle kendi aralarında gülüşen AKP’liler, şimdi, Süheyl Batum’un “kâğıttan kaplan” sözüne, yılana sarılır gibi sarılmış görünüyorlar. Şu da eklenmeli ki, Türk Silahlı Kuvvetleri için “kâğıttan kaplan” söylemi daha önce “dış basın”da dillendirilmişti:

“28 Şubat” (1997) kararlarının yıldönümüne beş kala, 22 Şubat’ta (2010) “dördü muvazzaf 17 general ve amiral gözaltına alındığı” zaman, bu “Balyoz Operasyonu”nu, Newsweek, AKP’nin “en büyük rakibi olan ordunun kâğıttan kaplan olduğunu ortaya koyduğunu” yazmıştı. “Balyoz” darbesini “AKP’nin ordu karşısında elde ettiği zafer” olarak niteleyen Newsweek, askerin gücünün azaltılması ile, (1) ‘laiklik’in daha demokratik biçimde tanımlanacağı, (2) Kürt azınlığın özerklik taleplerinin açık bir biçimde ele alınacağı vurgusunu yapıyordu.

The Times’in “Balyoz” operasyonu yorumu ise farklıydı: “Türkiye’nin bugün bir felaketin eşiğinde olduğu” yazılıyor, “Tayyip Erdoğan’ın ılımlı İslamcı hükümetiyle ordu arasındaki mevcut gerilimin bir darbeyi tetikleyeceğini ya da siyasi ve dini şiddeti teşvik edeceğini” savlıyordu.

Şeyhinin huzuruna dört elle sürünerek çıkan, ABD hesabına vatan kurtaran bu aslanlara Süheyl Batum, nasıl olur da, “kâğıttan kaplan” diyebilirdi! Deniz’i, Yusuf’u, Hüseyin’i asanlar onlar değil miydi? Vatanı, ABD hesabına, asa asa, kese kese, biçe biçe kurtarmışlar, bizi, bugün Müslüman Kardeşler’in kelepçesiyle AKP’ye kelepçelememişler miydi?

Ulusal Kurtuluş geleneğini sürdüren asker çoğunlukta değil miydi o zaman! Ve bugün, orada burada, “Biz Mustafa Kemal’in askeri değiliz!” diye şişinen Gülen’in “kaplan”ları karşısında sinenler, “kâğıttan kaplan” değildi de kurşun asker miydi?