İçeriye Mektuplar... Yasak var

Yasak var, dünyalar kadar sevdiğim; dürüstlüğüne, doğruluğuna, insanlığına,işine sonsuz hayran olduğum dayım avukat Bülent Utku, seni görmeme, konuşmama sana yazmama yasak var…

Ama Cumhuriyet bana böyle güzel bir imkân sundu ve yine Cumhuriyet seni en kısa zamanda özgür kılacak-bıraktıracak (inanıyorum). Ne yazık ki daha önce defalarca müvekkillerini ziyaret ettiğin yerde şimdi sen varsın. Bu nasıl adalet demeden geçemeyeceğim.Suçsuz ve tutuklu…

Yasak var Dayıcığım; seni görmeye gelemiyorum ama hep senin yanındayım. Bizler iyi olmaya çalışıyoruz senin ve arkadaşlarının orda olmasını hazmedemiyoruz ama dimdik ayaktayız. Biliyoruz ki bu kötü günler en kısa zamanda geçecek ve hep birlikte aynı masada yeniden bir araya geleceğiz. Küçükken hayranı olduğum o cübbene imrenerek bakardım, ben de avukat olacağım derdim, olamadım…

En çok şimdi yaşıyorum pişmanlığını. O zaman kimse bana yasak var diyemezdi. Sen, sana yakışan mesleğini en güzel şekilde yerine getiren ender insanlardansın. Bundan hiç kimsenin şüphesi yok olamaz da. Senin mesleğini seçerek senin yolundan ilerleyemedim belki ama doğruluğumu, dürüstlüğümü senden aldığım kesin.

Seni göremiyorum ama resimlerimize bakıyorum. İspanyolca’ya ara verdim seninle mesajlaşmayınca tadı çıkmıyor ve ıslak hamburger yemiyorum artık Yasak var; seni göremiyorum seninle konuşamıyorum ama seni çok seviyorum. İşte buna kimse, hiçbir zaman, hiçbir koşulda yasak koyamaz… Yakında görüşmek dileğiyle kendine dikkat et Dayıcığım…