Yine seks ve kadın teşhiri..

Paris’te restoranlarda çalışarak sürdürdüğü tıp eğitimini senaryo yazarlığına heves ederek yarıda bırakan, amatörce fotoğraf da çeken, arap genci Amin (Shain Boumedine), 1994’ün ağustosunda Fransa’nın güneyindeki büyüdüğü sahil kasabasına, kalabalık aile evine dönüyor yaz tatilini geçirmek üzere. Akdeniz güneşi altında, masmavi gökyüzüyle denizin kesiştiği harika bir coğrafyada, eski tanıdıklarıyla plaj eğlenceleriyle vakit geçirip aile lokantası, makarnalı-kuskuslu yemek masaları, plajlarla barlar arasında, sürekli izlediği, anlamaya çalıştığı karşı cinsi  gözlemleyerek takılan ve yaz tatilinin tadını çıkarmaya bakan, kadın “muamması” karşısındaki toy ve çekingen Amin’in hikâyesini “erkek gözünden” anlatıyor, Tunus asıllı Fransız yönetmen Abdellatif Kechiche, “Mavi”deki gibi yine tekrarlarla 175 dakikaya uzattığı yeni filmi “Mektoub, My Love: Canto Uno-Kısmet, Sevgilim: İlk Şarkı”da.

Malum, iki genç kadının tutkulu beraberliğini, sevişmelerini anatomik detaylarla gözümüze soktuğu, 3 saatlik “La Vie d’Adele-Mavi En Sıcak Renktir”le (2013) Cannes’da Altın Palmiye’yi alan Kechiche yine o gözalıcı, sıcak ama özünde çıplak kadın bedenini sergilemeye dayanan, cinsellik sömürücüsü, maço tarzını yineliyor geçen yıl Venedik’te dünya prömiyerini yapan bu “Kısmet”le. Amin’in kadın avcısı kuzeni Tony (Salim Kechioche) ile unutamadığı çocukluk arkadaşı ve eski göz ağrısı Ophelie’yi (bana 1980’lerin İtalyan seks kraliçesi Serena Grandi’yi anımsatan Ophelie Bau) çatır çutur sevişirken pencereden röntgenlediği, ateşliden öte, nerdeyse hard-porno denebilecek, (seyirciyi de dikizci yerine koyan) bir sevişme bölümüyle başlıyor “Kısmet”.

Tatile gelmiş, 2 Nice’li Fransız dilberine de (Tony’nin baştan çıkarıp yüzüstü bırakacağı Charlotte’la kart zampara amcanın yatağa atmak istediği, çıtı pıtı biseksüel Celine’e) rehberlik eden Amin, uzak denizlerde görevli bir bahriyeliyle nişanlı olduğunu bildiği Ophelie’yi kuzeniyle ateşli bir sevişme sırasında görmekten şaşkın. Ancak çıplak fotoğraflarını çekmek istediği Ophelie’yle büyük ölçüde yönetmenin alter- ego’su diyebileceğimiz  Amin’in arasındaki film boyunca eyleme dökülmeyen bir gizli çekim de apaçık belirgin. Bir başka Altın Palmiyeli filmin (Laurent Cantet’nin yönettiği “Sınıf”ın da) yazarı olan François Begaudeau’nun bir diğer romanından serbestçe uyarlanmış “Kısmet”te kadınların güzel, çekici ama güvenilmez oldukları ima ediliyor Ophelie’nin şahsında. Kechiche’le Ghalia Lacroix imzalı, bildik basmakalıp durumlardan öte yeni bir şey söylemeyen içi boş senaryosu, bayat disko müzikleri ve yorucu uzunluğu bir yana, nispeten ilk kez kendi adlarıyla kameranın önüne geçmiş, genç oyuncuların çabası, başarılı görselliği, oyuncu yönetimi ve popo ağırlıklı, pornomsu ama akıcı anlatımıyla izlenebilir kılınmış “Kısmet”le yine kadın bedeni ve seks teşhirciliği üzerinden iş tutan, öncelikle gişe başarısına odaklanmış, sözüm ona beylik bir yaz ve gençlik filmi tezgahlamış yönetmen Kechiche.

Mandıracı ve lokantacı ailesinin keçilerine bakan Ophelie’nin yardımıyla keçinin doğumunu fotoğrafladığı o belgeselimsi sekansın ardından diskoda kendilerinden geçercesine kalça sallayan kadınların topluca dans görüntülerini dakikalarca sürdürerek kadının ancak doğurmaya yaradığını düşündürten yönetmen Kechiche’in zihni hep bel altı çalıştığı anlaşılıyor. Abuk sabuk sofra muhabbetlerinden, suda deve güreşi sahnelerinden, plajdaki mayolu, bikinili, dolgun kadınların yakın plan çekimlerinden geçilmeyen bu film tamamen röntgenci erkek bakışının kadını cinsel nesneye dönüştürmesinin ürünü özetle. Fransızca, İngilizce, İtalyanca karışımı, çorbamsı adından anlaşılacağı gibi Kechiche’in devamını çekip hatta bir üçlemeye dönüştüreceği söylenen bu “Kısmet”in ikinci, üçüncü şarkısı da ufukta anlaşılan.