Okumanın, yazmanın, üretmenin şairi!

ÖLÜM, YAŞAMA ARZUSU, İNSANLIK, SEVGİ, DOSTLUK!

“Yaşamak: Kuru gürültüden uzak/ Bir kentin sessizliğe bürünmesidir yaşamak/ Seslerin bir kenti kuşatması değil!/ Denize dalıp dalıp çıkan/ Yunusu görmek için/ Her gün kıyıya/ Merdivenleri koşarak inmek/ Soluk soluğa çıkmaktır.”

Ozan, yazar, dergici ve eğitimci Hasan Akarsu, yeni şiir kitabı Önümüz Kış’ta (Barış Kitap), uzun şiirlerdense anlam derinliğine önem vererek kısa ve öz şiirleri tercih ediyor.

Şiirleri bireysellikten çok toplumsal acıları dile getiren bir ozan Akarsu. Şiirlerinde yaralı her insanın sığınacağı bir yurt var.

Her dinden ve ırktan insanın vatanı, gurbette yaşayanlar sevdiklerine kavuştuğu ve her özlemin bir karşılığı olan şiirler bunlar. Kapitalistlerin, emekçilerin hayallerini, umutlarını çaldığını imlediği şiirler sonra.

“Ey insanlarım! / Kocaman bir yalan/ Söylüyorlar size/ Düşlerinizi çalıyorlar/ Anılarınızı/ Şu tavşan kadar bile/ Mutlu değilsiniz/ Çocuklarla oynaşan/ Şu kedi bile/ Sizden daha mutlu/ Gürül gürül akan sular yok/ Nerde çağlayan güzellikleriniz?”

Ölüm, yaşama arzusu, varlık, yokluk, çocukluk, yaşlılık, insanlık, sevgi, dostluk, acı şiirlerinde öne çıkan temalar.

Her onurlu sanatçı gibi ülkesinin sorunlarına karşı duyarlı. İlkelerinden ödün vermeden yaşadığını anlatır. Aydınlık yarınlara olan inancını ve mücadele gücünü yitirmez.

Önümüz Kış insanın ve çıplak yaşamın şiirleridir. Ozanıyla, basınıyla, küreselleşmenin karşısında bostan korkuluğuna dönüşmüş insanlara “temiz kalın” çağrısında bulunurken bile umudunu yitirmez.

DOSTLUĞUN, HASRETİN, KAVUŞMANIN ANA VATANI; MEKTUPLAR!

Hasan Akarsu’nun bir diğer yapıtı Mektuplarda Yaşamak (Barış Kitap). Dostluğun, arkadaşlığın, hasretin ve kavuşmanın ana vatanı gibidir mektuplar.

Kitapta Akarsu’ya mektup gönderen ve ne yazık ki kimi hayatta olmayan şair ve yazarlar şunlar:

Mehmet Başaran, Güngör Gençay, İsmet K. Karadayı, İlhan Karaman, Subutay Karahasanoğlu, S. Hikmet, Uluğ Turanlıoğlu, Süreyya Eryaşar, O. Nuri Poyrazoğlu, Ali Yüce, Nurettin Ergen, Hüsamettin Bozok, Yusuf Ası, Nedim Menekşe, Hamdi İlker, Mehmet Çağılkasap, Bican Tunca, Ahmet Miskioğlu, Nevzad Odyakmaz, Yılmaz Elmas, Ali Karagöz, Melih Elal, Gündoğdu Sanımer, Ruşen Hakkı, İsmail Gençtürk, Recep Bulut ve Mehmet Aydın.

Yapıtın bir özelliği de “anma yazıları”yla son bulması. Anma yazılarında yaşamını yitiren, yazımıza önemli katkıları olan şu ölümsüz isimler yer alıyor: Sadiye Akay, Yusuf Asıl, Güngör Gençay, Mehmet Başaran ve Ahmet Miskioğlu.

Kendisi için düşünce bağlılığı, kan bağlılığından önce gelen Mehmet Başaran’ın büyük kentler dışında yayımlanan dergilere özveri imeceleri dediğini biliyor muydunuz?

BİR DÖNEMİN YAZININA TANIKLIK!

Yazınımız yüz akı şair Ali Yüce’nin şiire bakışını ve nasıl şiir okuduğunu da kendi kaleminden öğreniyoruz. Ruşen Hakkı’nın, geçirdiği kalp krizinin yaşattığı üzüntüye karşın adının, İzmit Belediyesi’nce oturduğu caddeye verilmesinin sevincini sağken yaşaması insana tüm acıları unutturuyor.

Mehmet Aydın’ın da ülkemizde yaşanan yozlaşmadan ne kadar rahatsız olduğunu öğreniyoruz.

Yapıtta mektuplarıyla yer alanların şair ve yazarların hepsi bizden biri. Yazının bu değerlerine yabancılaşmamış değerli kalemleri aracılığıyla edebiyatta bir dönemin yazma ve üretme biçimlerine de tanık oluyoruz.