Ailelerin tek çocuk tercihi, son yıllarda giderek yaygınlaştı. Ancak bu tercihin, çocuğun psikolojik gelişimi üzerindeki etkileri bilimsel olarak tartışılmaya devam ediyor.
Yapılan araştırmalar, yalnız büyüyen çocuklarda bazı davranış kalıplarının daha sık görüldüğünü ortaya koydu. Bu durum, halk arasında “tek çocuk hastalığı” olarak anılsa da, uzmanlar bu kavramın klinik bir hastalık değil, davranışsal bir sendrom olduğunu belirtti.
TEK ÇOCUKLARDA DAHA SIK GÖRÜLEBİLEN BELİRTİLER
Uzmanlar, kardeşsiz büyüyen çocuklarda aşağıdaki davranışların daha fazla gözlemlendiğini bildirdi:
- İçe kapanıklık ve yalnızlık hissi
- Aşırı benmerkezci tutumlar
- Aile baskısına bağlı kaygı ve stres
- Yetişkin gibi davranma eğilimi (erken olgunlaşma)
Bu belirtiler, özellikle sosyal gelişim dönemlerinde daha belirgin hâle geldi. Uzmanlar, aile içindeki etkileşim eksikliğinin ve paylaşım ortamının yokluğunun bu durumu tetiklediğini söyledi.
ARAŞTIRMALAR NE GÖSTERDİ?
Çin’de uygulanan tek çocuk politikası sonrası yapılan uzun vadeli bir araştırma, bu çocukların akademik olarak daha başarılı olduğunu ancak sosyal beceri ve paylaşım konusunda akranlarına kıyasla daha geri kaldıklarını ortaya koydu.
Amerikan Psikoloji Derneği (APA) ise tek çocukların öz güven düzeylerinin yüksek, bağımsızlıklarının güçlü, ancak grup içinde esnekliklerinin düşük olduğunu açıkladı.
