Futbolumuzun en çalkaltılı döneminde yepyeni bir sayfa açmak adına göreve getirilen Abdullah Avcı kafasındaki gençleri dün gece sahaya sürdü. Ama görünen ve dikkat çeken, takımın uyumsuzluğuydu. Ulusal formayla kadromuzdan daha heyecanlı ve istekli bir oyun bekledik. Ne var ki temposuz, özellikle defansta çok hata yapan, orta alanda ‘abi’lerinden daha az mücadele veren görüntü, atak organizasyonunda da beklediğimizi vermeyince bu karşılaşmanın galibi Slovakya oldu. Ve belki de bu hazırlık karşılaşmasından en çok onlar yararlandılar. Kısa sürede bir başlangıcın en iyi olmasını beklemek hakkımız olmamakla birlikte futbolcularımızın profesyonel kadrolarda önemlerine bakarak daha güzel bir oyun beklemek hakkımızdı.

Orta alanda Nuri, Arda, Mehmet Ekici hatta sağ kanatta Gökhan Gönül ve Mustafa Pektemek hiç iyi görünmediler. Caner’in kanadı ilk yarıda ‘yol geçen hanı’ydı. Skoru 1-0’a getiren Weiss halı sahada oynarcasına sağ çizgiden aldığı topla bütün oyuncularımızı geçip kalemize gol atacak kadar rahat oynadı. Stoch her zamanki gibi sol kanattan içeriye doğru girerken bilinen vuruşuyla durumu 2-0 yaptı. Bizim son 20 dakikaya kadar karşı kaleye tehlike üretecek bilinçli bir atağımız olmadı. Bu kadrodan beklediğimiz şu: Heyecanlı, savaşan, baskılı oynayan bir düşüncenin sahaya yansıması. Burak girdikten sonra bir ölçüde karambolden gol atmayı düşünen takımımız sadece Ömer’le skor üretse de 90 dakika hafızamızda kalacak gerçek, acemice oynamalarıdır.

Abdullah Avcı’nın düşüncesinden asla fedâkarlık yapmasını beklemiyorum. Ancak bu kadroya güvendiğimiz kaliteli, birkaç ağabeyin monte edilmesiyle Avcı’nın planları gerçekleşlesebilir. Gelecek günler için başarılar.