Politika, bir ülkeye en üst düzeyden hizmet etme sanatıdır.
Politika, cahil kitleleri aldatarak onları sömürme sanatıdır.
Politika, başkalarına hizmet etmek için kendi çıkarlarından vazgeçebilme sanatıdır.
Politika, en kısa yoldan zengin olma sanatıdır.
Koltuk, halkına hizmet etmek isteyenler için bir araçtır.
Koltuk, politikacı için, uğruna bütün herkesi ve her şeyi satabileceği bir amaçtır.
Koltuk, ona oturanın kişiliğiyle değer kazanır.
Koltuk, üzerine oturan cahil ve yeteneksiz kişiyi, topluma sanki değerliymiş gibi sunar.
Koltuk sevdası, yetenekli ve değerli insanı vezir eder.
Koltuk sevdası, yeteneksiz ve değersiz insanı rezil eder.
İlkeli lider, kendisine, ideolojisine, partisine en ağır hakaretleri etmiş olanlar dönekleri yanına bile yaklaştırmaz.
İlkesiz lider, kendisine, ideolojisine, partisine en ağır hakaretleri etmiş olan dönekleri yanına alır, en yakın yardımcısı bile yapar.
İlkeli politikacı, koltuk için partisinden istifa edip, karşı partiye geçmez.
İlkesiz politikacı, koltuk için partisinden istifa edip, karşı partiye geçer.
İlkeli politikacı, verdiği sözlerin, aldığı kararların arkasında durur.
İlkesiz politikacı, verdiği sözleri tutmaz, aldığı kararların arkasında durmaz.
Halk, ilkeli politikacıya güvenir ilkesiz politikacıya güvenmez.
Halk, duygularını okşayan ve mukaddes değerlerini istismar ederek kendisini aldatan ilkesiz politikacıya, kendisini aldatmayan ve mukaddes değerlerini istismar etmeyen ilkeli politikacıdan daha çok güvenir.

***

Sevgili okurlarım, Türkiye’de siyaset sahnesine baktığımda, ne yazık ki siyah harflerle dizilmiş ilkeleri değil, normal harflerle dizilmiş ilkesizlikleri görüyorum...
Ve çok üzülüyorum.
Şahıslarla uğraşmak ilkem olmadığı, genellikle toplumsal ve siyasal süreçleri çözümlemeye çalıştığım için, ilkesiz politikacılara ve ilkesiz liderlere, sağ ya da sol kesimden isim isim örnek vermeyeceğim...
Ama siz onları zaten yakından tanıyorsunuz!