'Biz paylaştıkça çoğalıyoruz'

Çevremize baktığımızda bazılarımız aşkı, sevgiyi suçluyor ve bu sıcacık duygulara küsüyoruz. Sevdiğimiz biri tarafından bir kere yaralandık mı bütün yaşamı bu olumsuzlukla genelliyor ve herkesi aynıymış gibi yargılıyoruz. Dolayısıyla daha sonra karşımıza çıkan bambaşka bir arkadaş ya da sevgili önceden kalan yeminlerin olumsuzluklarına maruz kalıyor ve böylece sevgiyi karanlıklara hapsediyoruz.

Eşimiz, dostumuz ya da komşumuz olsun, sevgi almak için vermeyi öğrenmeliyiz. Gün içinde duyacağımız tatlı bir söz nasıl ki bizi yumuşatarak gülümsetiyorsa biz de sevgi sözcükleri konusunda cömert davranarak başka kalpleri yumuşatabilir, yüzleri güldürebiliriz.

Sevgisini veren fazlasını alır,
Sihirli bir bozuk para gibi,
Sıkı sıkı tutanın elinde kalmaz.
Ödünç verirsen, harcarsan öyle çoğalır ki
Taşıp yerlere dökülür

Dedikodu, nazar, deşifre edilme, eleştirilme korkusu ile de mutluluğumuzu paylaşmaya çekiniyoruz. Haklı olabiliriz. Çünkü; Türk sinemasında gördüğümüz, mutluluktan uçarak komşusunun kapısını çalan sahneler yaşanmıyor artık mesela. İnsanlar filmlerde ki o sevimli empatiyi beceremiyorlar. Kapıyı çalan ve açan arasında duygusal ve tepkisel hiç bir fark yoktur orada. Fakat şimdiki zamanda daha bencil bir hayat süren insanlar maalesef başkalarının mutluluğunu önemsemiyor ve paylaşmayı bilmiyor.

Mutluluk da, sevgi ve şefkat gibi paylaştıkça çoğalan, birlikte yaşandıkça bulaşan en coşkulu duygudur ve sevdiklerimizle birlikte coşkulu bir kutlamayı hakediyordur.

Mutluluk, kendine bulaştırmadan başkasına dökemeyeceğiniz bir parfümdür.

*James Zee-

Herkese paylaştıkça çoğalan sevgi, huzur ve mutluluk dolu bir yaşam diliyorum.