“En sevdiğimiz yalandır her şey yolunda”

110 grubundan tanığıdımız Candan Tezel prodüktörlüğünü tamamen kendisinin üstlendiği ve grup soundu dışına çıkan çalışmaların da yer aldığı “Hikayeler” albümünü yayımladı. Grup müziğinden sonra yoluna tek başına devam eden müzisyen biraz daha akustik bir kulvarda ilerliyor.  Tezel'e göre bu albüm kendi başına yaptığı bir yolculuk. Birçok farklı hikayenin çarpıcı bir dil ile anlatıldığı albümde, tüm söz ve müzikler de Tezel'e ait.

-Grup müziğinden sonra solo albüm nasıl bir tecrübeydi? Neler değişti, nasıl bir macera oldu bu albüm?

Prodüktörlük de bana ait olduğu için son derece gergin geçti bu süreç. Grup müziği yaparken bir görev dağılımı oluyor ama solo da bir aranjör yoksa her şeye koşturuyorsun. Bir sürü yeni deneyim edinmek ise en güzeli. Elbetteki eksik olduğum, bir sonraki albüme düzeltmem gereken hatalar olmuştur. “Zor” demek süreci anlatmak için hafif bir tabir! Şu an her şeyi bir şekilde bitirdiğim için keyifli hissediyorum.

- 110'un yeri ayrı. Klasikleşen şarkılarınız vardı. Geri dönüp baktığınızda neler görüyorsunuz? Memlekette rock müzik tanımı bile oturmamışken elektronik rock müzik zorlu bir kulvardı. Siz bunu başardınız.

110'un yeri bende ayrı elbette. Sonuçta çoğu sorumluluğunu Ozan Yılmaz ile üstlendiğimiz bir işti. Türkiye'de benzer bir tarz olmadığı için oldukça zorlandık. Özellikle yapılan müziğin tarzına uygun söz ve melodi yazmak çok ciddi sıkıntı yarattı. Tabi bir de insanlardaki önyargı vardı aşmamız gereken. Rock ve elektronik soundunu harmanlamak bazı dinleyicilere itici geliyordu. Bence hala da aşılamadı o çizgi. Belki bir beş yıl sonra.

- “Hikayeler” içsel bir yolculuk gibi. Nedir hikayesi?

110'la yola çıktığımızdan beri biriktirdiğim şarkılar vardı. 110'da çok fazla yer vermek istemediğimiz şarkılar da diyebiliriz. Zaman içinde yaşananlardan yola çıkarak yazılmış şarkılar... İçsel bir yolculuk mu onu bilmiyorum ama tamamen kendi başıma yaptığım bir yolculuk.

Albümün tüm söz ve müzikleri size ait. Üretim sürecini nasıl yönlendi, nasıl bir ruh iklimi vardı?

Geniş bir zaman dilimine yayıldığı için her şarkıda farklı bir yıla ait. Bu sebeple adını “hikayeler” koymak istedim. Yaklaşık 10 senelik bir dönem, hatta daha belki biraz daha öncesi. Her şeyiyle kendim anlatmak istedim bu sebeple de sıkıştığım noktaya kadar her şeyi kendim yürüttüm.

- Bu albüm biraz daha akustik duyuluyor gibi. Artık böyle yola devam diyebilir miyiz?

Tam olarak öyle diyemeyiz. Bu albümün böyle olması gerekiyordu.
Aslında farklı enstrümanlar kullandığım bir albüm yapmak istiyorum ama bu işin bir de sahne tarafı var. Albümde yaptığımı sahneye taşımak istediğim için bu albüm kendi içinde minimal oldu! Bir sonraki için farklı hayallerim var ama zaman gösterecek.

- “Rüzgarla” şarkısı çarpıcı. “Geldiğin gibi git hayatımdan” diyor ama biliyoruz ki öncesi ve arasında hep derin uçurumlar var. Sizin hayatla bu anlamdaki kavganız nasıl?

Bu söylem çok geçmişte kalmış durumda. O zamanki ruh halime ve yaşıma çok uyuyor. Bugün için 'hiç kimse'deki adama yakın duruyorum. Bir dönem vardır ya kendinizi yalnız hissettiğiniz, Her şeyi sorguladığınız... Oysa kimse 'hiç kimse' değil. Önemli olan senin gibi olan insanlara ulaşabilmek. Bende bu yaza kadar kendimi öyle yalnız hissediyordum.

- “En sevdiğim yalandır her şey yolunda” diyorsunuz ya bunu bilerek yaşamak acı verici değil mi?

Bu sözü şarkıya sonradan ekledim. Hatta şarkıya yakışıp yakışmadığını çok sorguladım. Söylem, şarkıdan bağımsız olarak, ülkenin geneline yayılmış, anlamsız bir kabulleniş. Bulunduğumuz coğrafya bizi sürekli 'umut' etme haline mi sürüklüyor yoksa toplumun geneline yayılmış bir hastalık mı bilemiyorum ama maalasef hepimiz yalanlara inanmayı tercih ediyoruz.