İyi seyirler Emek...

“Gezi” yaklaşık 40 yıldır atıl durumda olan Cercle d’Orient binası ile başladı. Binanın özgün mekânı dinlenme odalarının yer aldığı Büyük Kulüp’ün duvardaki panosunda, paslı oda anahtarları asılıydı hâlâ. Cercle d’Orient, Neo-klasik dönem bezemeleri, duvarları ve içindeki küçücük dükkânlarıyla sanki dün yangın geçirmiş gibi kötü durumda . Binayı saran güzel kokuların sebebi İnci Pastanesi’nin akıbetine ise net bir yanıt alamadan yolumuza devam ettik. Cercle d’Orient’ten Rüya Sineması’na, oradan da Melek Apartmanı’na geçtik. Melek’in üçüncü katında yer alan Emek’in makine dairesinden bir tünelden geçer gibi merdivenlerden inerek sinemanın fuayesine vardık. Kesgün, Emek’in balkonunun değişeceğini, yerine sinemanın 1924 yılındaki localarının yapılacağını belirterek 30 bin metrekarelik alanın 7 bin 500 metrekaresinin sinemalara ayrıldığını söylese de, biz yine Emek’in neden yerinde korunamadığını tartışmaya açtık...

Çünkü Cercle d’Orient ne kadar atıl bir durumdaysa Emek Sineması da o kadar sağlam gözüküyordu. Fuayesinin duvarları hâlâ 22. Uluslararası İstanbul Film Festivali’nin afişleriyle süslü sinema, biraz toz tutmuş, bir tek avizeleri sökülmüş olsa da bir sonraki seansa hazır gibiydi. Koltuklardaki “İyi seyirler” yazılı mor kumaşlarla hâlâ seyircilerini bekliyordu... Öyle görünüyor ki artık “İyi seyirler” deme sırası bizde...