Poyraz Ali anneye hasret

Atipik otizimli 4.5 yaşındaki Poyraz Ali, üç aydır annesine hasret. Eğitimi ve rehabilitasyonu yarım kaldı. OHAL’den önce, haftada dört gün 16 saatlik bir rehabilitasyon programına ve cezaevindeki anaokuluna devam ediyordu. Annesi Zeynep Bakır da tüm bu eğitim süreçlerinde yanında oluyordu. Ancak, anne Bakır 1 Ağustos’ta Silivri 9 No’lu F Tipi Cezaevi’ne sürgün edildi. Poyraz Ali de o günden beri Trabzon’da babasıyla birlikte. Babası çalıştığı için, gündüz köyde anneannesiyle ve dedesiyle vakit geçiriyor. Zeynep Bakır, Bakırköy’e geri gelebilmek için çalmadık kapı bırakmadı. Sevk talebi kabul edilmezse, açlık grevine başlamayı düşünüyor.

‘Verilen sözler tutulmadı’

Poyraz Ali’nin babası Emrah Bakır, eşini açlık grevi noktasına getiren süreci gazetemize anlattı. Poyraz Ali için iki yıldır hukuk mücadelesi verdiklerini anımsatarak, “İyi yürekli bir çok insan yanımızda oldu. Kampanyalar yaptık. Adalet Bakanı Bekir Bozdağ ile görüştük. Otizm aktivisti İrem Afşin, eski CHP milletvekili Melda Onur da yanımdaydı. O görüşmeyi, 22 Ocak 2015’te yaptık. Bakan, çocuklarıyla kalan anneler için denetimli serbestlik çalışması yaptıklarından söz etti, ‘dilekçesini yazsın, başvursun’ dedi. O denetimli serbestlik yasasından yararlandırılmadık. Bütün başvurularımız reddedildi. İnfaz erteleme taleplerimiz de reddedildi. Ret kararlarında bir cümle yer aldı: ‘Mevcut yasalara uygun olmadığınızdan talebinizin reddine...’ Kararlarda, oğlumuzun durumu hiç ele alınmadı, annesi siyasi tutuklu olduğu için...” dedi.

Gitmeyecek dediler’

Bakırköy Cezaevi’nin taşınacağının uzun zamandır konuşulduğunu dile getiren Emrah Bakır, şöyle devam etti: “1. müdür bize, sevk olsa da ‘Poyraz Ali’yi göndermeyeceğiz’ dedi. Ancak ilk sevkte Zeynep’i de sürgün ettiler. Uzun süre tek kişilik hücrede tutuldu. Götürülürken diğer arkadaşları gibi işkence gördü. Ocakta şartlı tahliyesi söz konusu. Hiçbir protestoya katılmadığı halde hakkında soruşturmalar açılıyor. Arkadaşları işkence görürken o susuyor. Poyraz Ali’nin durumu için... Adalet Bakanlığı’nı ve cezaevi yönetimini dilekçe yağmuruna tuttuk. Hiçbirine yanıt alamadık. En son, müdür haber gönderdi. Bakırköy’e sevk edileceğini söyledi. Dilekçe yazmasını istedi. Yine günlerdir hiçbir şey yapılmıyor. Zaman aleyhimize işliyor. O da son çare açlık grevine başlama kararı aldı.