Ressam Haydar Özay'dan unutulmaz isimlere anlamlı resim

Türk edebiyatı ve şiirinin iki ünlü, unutulmaz ismini her yıl haziran ayının başında peş peşe anarız. Orhan Kemal’i 2 Haziran (1970), Nâzım Hikmet’i ise 3 Haziran’da (1963) sonsuzluğa uğurladık. Zaten bu iki değerli yazarımızdan ne zaman birini ansak diğerinden de söz edilir, birlikte yaşadıkları Bursa Cezaevi günleri anlatılır. Nâzım Hikmet ve Orhan Kemal, uzun tutukluluk yaşamlarının üç buçuk yılını Bursa’da aynı koğuşta geçirir. Usta çırak olarak ilişkisi ile başlayan birliktelikleri dostluğa dönüşür ve elbette cezaevi dışında da sürer.

Son yıllarda Nâzım Hikmet resimlerinden birçok sergisi açılan, çalışmalarından poster, kartpostal ve pul yapılan Haydar Özay, bu kez Türk edebiyatının iki usta ismini yeni resminde bir araya getirdi.

Ressam, Nâzım Hikmet’i ve Orhan Kemal’i bir arada, eski cumbalı evler, gecekondular, gramofon, lamba, kedi, kitaplar, deniz, martılar, Unkapanı Köprüsü ve Bozdoğan Kemeri gibi ayrıntıların olduğu bir İstanbul manzarası önünde resmetti. Özay, resminde özellikle Orhan Kemal’in yaşadığı ve kitaplarına da yansıyan Küçükpazar, Cibali, Balat gibi semtlere de dikkat çekiyor.

‘SERGİYE DOĞRU İLERLER’

Ressam Özay, resmiyle ilgili şunları söylüyor: “Nâzım Hikmet rüzgârda salınan bir söğüt ağacının dallarıyla birlikte bir hatıra olarak giriyor resme sanki. Nâzım Hikmet, Orhan Kemal’in kitaplarına ve ona olan sevgisini gösteriyor, bir karanfil uzatıyor. Orhan Kemal dört tane kitap tutuyor, iki cildin yanında Orhan Kemal yazıyor. Bu ciltlerden birisinin bize görünen yüzünde el yazısıyla yazılmış gibi ‘Bereketli Topraklar Üzerinde’ yazısı dikkat çekiyor. Diğer kitabın ‘Gurbet Kuşları’ olduğunu düşündüm. Yine bu kitapların altında 3.5 yıl ve ölümsüzlük işareti. Orhan Kemal’in 1965’te yayımladığı ‘Nâzım Hikmet’le 3.5 Yıl’ isimli anı kitabı Nâzım’la ilgili hapishane anılarını anlatır. 2 Haziran 1970’i ve 3 Haziran 1963’ü beraber hatırlayan mütevazı bir başlangıç saydığım bu ilk Orhan Kemal ve Nâzım Hikmet resmim, umarım yeni resimlerle devam eder; bir sergiye, sergilere ve bir kitaba doğru ilerler.”