Uluslararası bir araştırma, çocukluk döneminde ebeveynlerinden kabul gören bireylerin yetişkinlikte daha sağlıklı bir ebeveynlik pratiği geliştirdiğini ortaya koydu. 12 binin üzerinde aileyi kapsayan 24 farklı uzunlamasına veri setinin analiz edildiği çalışma, erken çocukluk döneminin sonraki ebeveynlik davranışlarını belirlemede en güçlü dönemi oluşturduğunu gösterdi. Bilim insanları, olumsuz ebeveynlik örüntülerinin kuşaklar arası aktarılabildiğini ancak bunun kaçınılmaz bir kader olmadığını vurguluyor.
ERKEN ÇOCUKLUK EBEVEYNLİĞİ DAHA ETKİLİ
Araştırmanın ortak yazarlarından Utrecht Üniversitesi’nden psikolog Sanne Geeraerts, çocukluk yıllarında kabul görmeyen bireylerin ebeveynlikte daha fazla zorlandığını ifade etti. Geeraerts, bunun bireyin büyüdüğü ortamı “kopyaladığı” anlamına gelmediğini, fakat iyi bir model eksikliğinin ebeveynlik sürecini zorlaştırabildiğini belirtti.
Oregon State Üniversitesi’nden psikolog Prof. David Kerr, farklı çalışmaların birleştirilmesiyle ortaya çıkan veri gücünün, ebeveynlik davranışlarının kuşaklar arası aktarımı konusunda net bir tablo ortaya koyduğunu söyledi.
BABA VERİLERİNİN EKSİKLİĞİ İLK KEZ BU ÖLÇEKTE TAMAMLANDI
Geçmiş araştırmalar çoğu zaman yalnızca yetişkinlerin kendi çocukluklarını hatırlamalarına dayanıyordu. Bu yöntem hem hafıza yanlılığı hem de ebeveynle mevcut ilişki gibi faktörlerden etkilendiği için güvenilir bulunmuyordu.
Yeni meta-analiz, bu eksikliği giderdi. Araştırma ayrıca baba davranışlarını inceleyen en kapsamlı veri tabanlarından birini içerdi; bu da çalışmanın literatürde önemli bir boşluğu doldurmasını sağladı.
