Kadıköy’e vapurla geçtim ve yürüdüm stada. Önce maça 500 liraya bilet ayarlama konuşmalarına tanık oldum. Sonra Boğa’nın orda toplanmış Fenerbahçelilerin sloganlarına. Ben geçerken Galatasaray’a sayıyorlardı. Ardından Beşiktaş’a da sıra geldi mi bilmem. Ve nihayet kavuştum koltuğuma derken statlarımızın olmazsa olmazı kulağı sağır edecek kadar yüksek volümlü şarkılar karşıladı beni.
Ama bunun bir de maç önü var tabii. Yine her derbi öncesinin olmazsa olmazı; yöneticilerin ortamı geren hakem suçlamaları, ayar çekmeye çalışmalar filan. Yani futbolumuzun futbol dışı tüm faktörleri yerine getirilmişti.
Pardon olur mu; Fenerbahçe’den transfer Caner’e ana avrat küfretmeden tablo nasıl tamamlanabilirdi ki?
Fenerbahçe belli ki çok bilenmiş bu maça. Buna karşın Beşiktaş tedirgindi sanki. Hakem Ali Palabıyık ufak tefek faulleri geçip oyunun hızlanması için bayağı bir çaba gösterdi fakat bir yere kadar. Ardından kartlar uçuşmaya başladı. Daha çok da Beşiktaşlı oyunculara. Oysaki rakibin ortamı germesine karşın daha sakin olabilmeliydiler. Hakem oyuna geldi ve otorite sağlayacağım diye gereksiz sarı kartlar gösterdi. Ama Q7’ye gösterdikleri doğru. Q7 sorumsuzca davrandı. Fenerbahçe’de 2 dakika sonra Neto’nun doğrudan kırmızı görmesiyle taraflar onar kişi kaldı.
Beşiktaş pas oyunu oynamaya çalışırken Fenerbahçe bozmaya çalıştı hep. Siyah - Beyazlıların sakin olup karttan kaçmaları ve bildikleri oyunda ısrar etmeleri gerekiyordu. Fenerbahçe son 30 dakikaya girerken iyice oyundan düştü. Beşiktaş 60’da golü de buldu ama ofsayt gerekçesiyle -kesin yok- gol geçerlilik kazanmadı. Yani hakemler Beşiktaş üzerinden gündem oluşturmaya devam ediyorlar. Kartal bir türlü sakinliğini koruyamayınca skoru çeviremediği gibi Atiba’nın yaptığı penaltıyla hem 2-0 yenik duruma düştü hem de Atiba’nın kırmızı görmesiyle yıldız oyuncuyu da kaybetti. Yine de Beşiktaş skoru 2-1’e de getirdi ama yetmedi. Skor aldatmasın: Beşiktaş oynamaya çalışan taraftı ama kaybetti. Üstüne bir de maç sonu Oğuzhan kırmızı kartla cezalı duruma düştü.