Batı’nın neoliberal nizamının sapır sapır dökülmeye başladığı, hegemonya krizine çare üretemez hale geldiği bir dönemde yaşıyoruz. Ortadoğu’da siyasal İslamı kullanışlı araç kılmış emperyalist yayılmacılık, kör göze parmak misali olup çıktı. Başını ABD’ye çeviren, Amerikan müesses nizamıyla kavgaya tutuşmuş ‘çılgın’ Donald Trump’ı görüyor. Başını AB’ye çeviren önce 2008 mali krizi, ardından sığınmacı akınıyla şaşkına dönmüş; demokrasi memokrasi tanımayarak Brüksel bürokrasisinin sopasıyla ‘küçük kardeş’ Yunanistan’ı dövmüş, tek tek üyelerine sirayet eden popülist sağın tehlikeli yükselişine ise çare olamamış bir ulus-üstü yapıyı...

***

Ekonomi-politik hiçbir eleştiriyi barındırmayan ‘demokrasicilik’ oyununu oynayanlar için tek mevzu, ya ‘Çin tipi sosyalizm’ veyahut ‘Sovyetler’in iddialarından çoktan arınmış Rusya Federasyonu’. Bu yüzden evrensel değerler üzerinden düşünmek yerine Batı-Doğu ikiliğine hapsedilmiş, ‘iyilik/ kötülük’ üzerinden adeta ‘bilinç yarılmasına’ maruz bırakılmış insanlık hallerindeyiz.
Fakat her koşulda neoliberal küresel nizamın motto’su değişmiyor: ‘Ne olursa olsun, yeter ki sol olmasın’. En önemli silahları ise enformasyon savaşındaki üstünlükleri.

***

Emsal çok aslında. Ukrayna’da dengeci bir iktidarı ayak oyunlarıyla devrip alenen neo-nazileri koalisyon ortağı yapmaktan hiç rahatsız olmamışlardı. Âlemin neredeyse ruhu duymayacaktı. Bu durum nereye gitsek değişmiyor. Alın size Orta Amerika’nın 6 milyon nüfuslu küçük ülkesi Nikaragua.
Bağımsızlık sonrası ABD’nin elini hiç çekmediği, 1970’ler ve 1980’lerde ABD destekli sağcı Contra çetelerine maruz kalmış Nikaragualılar yine tehdit altında. 2007’de iktidara gelmiş Sandinist lider Daniel Ortega’nın devrilmesi için kollar sıvandı. Bu kez ‘küreselleşmeci renkli devrimcilik’ sosuyla, kendilerini ‘hakikatin tek sahibi’ gören Batı’nın büyük medyasının aygıtları eşliğinde.

***

Görünüşte Nikaragua’da ‘demokrasi protestoları’ var. Malum, sosyal medya hesaplarıyla şahane bir illüzyon yaratılabiliyor. Peki, haber nedir? Ortega yönetiminin Nikaragua Sosyal Güvenlik Kurumu’na (INSS) yönelik reform tasarısına karşı kitleler ayaklanmış. Öyle buyuruyorlar. Dikkatli bakınca, Ortega’nın düşük gelirli emekçilerin haklarını güvenceye almak için sermayenin katkılarını artıracak bir reform ortaya koyduğunu görüyorsunuz. Kendisinden önceki sağcı hükümetlerin talan ettiği sistem için emeklilik yaşının yükseltilmesi ve IMF’nin dayattığı sağlık sistemini özelleştirmeyi reddettiğini de. Büyük günah işlemiş! Üstelik ne hikmetse toplumda güçlü bir biçimde örgütlü olan sendikalar da reformu destekliyor.

***

Peki, kim vermiyor? ABD’de kendisini Cumhuriyetçi sağa adamış, açıkça “Contra liderlerinden birinin kızıyım” diyen ve ‘ihtiyaç varsa hâlâ eski Contra’larla bağları olduğunu’ dile getiren Ana Navarro. Ortega’nın solcu iktidarına karşı renkli devrime desteğini böyle beyan etmiş.
Elbette başkent Managua dahil pek çok kentte geçen haftadan beri süren ve 25 kişinin ölümünden Ortega yönetimine ‘insan hakları’ dersi çıkaran ABD Dışişleri sözcüsü Heather Nauert da var.
Tabii Batı medyasına bakınca bulamayacağınız 25 insanın ölümüne yol açan şiddetin asıl sorumlusunun kiralık çeteler olduğu... Bu çetelerin üniversiteler, hastaneler, tarihi binaları, 1979 Sandinist zafer anısına dikilmiş anıtları yağmalayıp talan ettiğini, canlı yayında bir gazetecinin ölümüne sebep olduklarını, onları arkalayanların Washington’a ‘insan hakları’ bahanesiyle askeri müdahale çağrıları yaptığını da... Sıradan insanların yıkılan yerleri onarmak üzere seferber olmalarını da...

***

Ortega, sağcı çeteler ve ‘renkli devrim’ sosuyla etkiledikleri kitlelerle sebep olunan yıkımı durdurmak için sosyal güvenlik reformu önerisini geri çekti. İş âleminin örgütü Cosep ile müzakerelerin yeniden başlayacağını ilan etti, kurbanlarla dayanışmasını ifade etti. Ülkede etkili Katolik kilisesini de garantör kılacak şekilde barış ve diyalog çağrısı yaptı. Sorun şu ki neoliberal nizam ve Nikaragua’daki uzantıları diyalog istiyorlar mı?