Ankara'ya uyandın oğlum

Yazarımız, CHP İzmir Milletvekili Mustafa Balbay, Ankara Sincan Cezaevi’ne nakledildi. Avukatı İsmail Sami Çakmak ile görüşen Balbay, yolculuk gecesini, 5 yıl aradan sonra Ankara’da hissettiklerini şöyle anlattı.

\nÖzkan’la veda kahvesi: Çarşamba gece 01.15’te, “Hazırlanın, 03.30’de sizi Ankara’ya götüreceğiz” dediler. Birkaç gün süre verip veremeyeceklerini sordum. “Güvenlik gerekçesiyle hiç kimsenin haberi olmadan sizi götüreceğiz” dediler. 5 yıl, iyi yerleşmişim. Zorlukla toparlandım. 03.15’te 15 dakika izin istedim. “Hepiniz çıkın” dedim, çıktılar. Koğuşta, Tuncay ile vedalaştım. Baş başa veda kahvesi içtik. Büyük bir fincan kahveyi 2’ye bölüp birlikte içtik.

\nBolu Dağı tüneline girmedik: Beyaz Ford Transit, dışarıdan içerisi görünmeyen bir minibüse bindik. 3 araçlık konvoyduk. Araçtakiler ne polis ne asker giyimli, sivil güvenlik görevlileri. Yolculuk bir binbaşı komutasındaki “güvenlik grubu” ile devam etti. Bir mola vereceğiz dediler. Kaynaşlı Bölge Jandarma Karakolu’nda 15 dakika mola verdik. Bana söylemedikleri bir gerekçe ile Bolu Tüneli’ne girmedik. Dağdan dolaştık.

Tarifsiz özgürlük duygusu: Binbaşının tanktan daha sağlam olduğunu gördüğüm bir termosu vardı. Yol boyu çay, kahve içtik. Taze ve güzel poğaça ve kurupasta yedik. Hava biraz puslu olduğu için gündoğumunu Bolu’yu geçince yaşayabildik. Özgürken bu yollardan kaç kez geçtiğimi hesaplamaya çalıştım. Ankara’ya yaklaşırken içimde tarifsiz bir özgürlük duygusu vardı. Gideceğim yer yine cezaevi olmasına karşın özgürlük kapısına yaklaşıyorum gibi bir duygu içindeydim.
\nGüler yüzle karşılandım: Ankara girişi 5 yıl öncekinden farksızdı. Kent yarı inşa halindeki binalarla başladı. Sincan sapağına dönünce Ankara yaşamımın başladığını hissetim. Fatih Köprüsü’nde bir polis eskortu bizi alıp cezaevine getirdi. Sincan 1 Nolu L Tipi Cezaevi’nde güler yüzle karşılandım. Saat 10.30’da cezaevine teslim olmuştuk. Yol boyu hiçbir siville temasımız olmadı.

\nDemek ki kuşlar buradan geçiyor: İlk dileğim eşimle telefonla görüşmek oldu. Kırmadılar. Haftalık görüşme hakkımı hemen kullandırdılar. Koğuşa girince ilk havaldırmada “kuş gübresi” var mı diye baktım. Duvar dibinde görünce sevindim. Demek ki kuşlar buradan geçiyor.

\nAnkara’ya uyandın oğlum: İlk gecenin sabahında kendime “Ankara’ya uyandın oğlum. Karın, çocuklarınla aynı havayı soluyorsun” dedim. Şimdi koğuşta yeni bir yalnız yaşam başladı. Kaldığım F-6 alt koğuşunda 3 hücre var. Birinde ben kalıyorum ikisi boş.

\nAnkara’ya böyle dönmek istemezdim: Ankara’ya böyle dönmek istemezdim. Özgürce, insanlarla kucaklaşarak gelmek isterdim. Ancak şu anda yenilenmiş bir mücadele kararlılığındayım. Ankara’daki dostlarımla, Cumhuriyet mücadelesine inanan insanlarla her şeye rağmen güzel bir Türkiye hayal ediyorum.