Birlikte söylemenin güzelliği

Önceki 18 Nisan akşamı CKM’de izlediğim Kadıköy Belediyesi “A Cappella” Oda Korosu konseri çoksesli müziğin, birlikte müzik yapmanın güzelliğinin bir örneği olarak belleğimde yerini aldı. Özellikle de koro şefi Özcan Sönmez’in koro için düzenlediği, Necdet Koyutürk’ün unutulmaz “Papatya”sıyla. Gerçekten de, Sofya Müzik Akademisi’nden yetişen ve şimdi Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde öğretim görevlisi olan Sönmez’in dört yıl önce kurduğu ve o günden bu yana yönettiği koro, CKM’nin A Salonu’nu dolduran müzikseverlere güzel ve keyifli bir müzik akşamı yaşattı.

Mezzosoprano Ezgi Saydam’ın solist olarak katıldığı ve Özcan Sönmez’in bestelediği, Nazım Hikmet’in “Yolculuk” şiirinin dünya ilkseslendirisini yaptığı konserde koro da Özcan Sönmez’in piyanosu eşliğinde ve eşliksiz olarak Rönesans döneminden halk türkülerimize uzanan geniş bir yelpazede yapıtlar sundu.

İlk bölümde Palestrina, Schubert, Pergolesi ve Dvorak’ın birer yapıtı ile “Villancico Mexicano” adlı Meksika halk ilahisini ve bir Amerikan Zenci ilahisini dinledik. İkinci bölüm, Ezgi Saydam’ın Özcan Sönmez’in piyanosu eşliğinde söylediği Gluck’un “Orfeo ve Euridice” operasından Orfeo’nun “Che faro senza Euridice” aryası, Brahms’ın “Çingene Şarkıları” albümünden “Hochgetürmte Rimaflüt”ü ve Nazım’ın “Yolculuk” şiiriyle başladı.

Saydam’la Sönmez’in birlikte söyledikleri Bosna halk şarkısı “Kad ya podjoh na Bentbasu”nun ardından koro yine Özcan Sönmez’in koro için düzenlediği “Tepeler” ve “Zilli de maşa” adlı Rumeli türküleri ile “Deniz ve Mehtap” ve “Papatya”yı seslendirdi.

Konser, Ezgi Saydam’la Özcan Sönmez’in alkışlara teşekkür olarak bir kez daha söyledikleri Bosna halk şarkısıyla sona ererken ben 50’lerde demokrasiye geçerken “her mahallede bir milyoner” yerine “her mahallede bir koro” ereğiyle yola çıksaymışız ne güzel olurmuş diye düşünüyordum.