Böyle Oynarsak!..

Yok yere kavgaya tutuşan futbolcular, yorumcuya kızıp kampı terk eden kaptan, peşi sıra sakatlanan yıldızlar, maçı bırakıp medyaya veryansın eden bir teknik direktör... Kayba uğramak sürpriz sayılmamalı. Futbolu bırakıp başka ufuklara yelken açarsak 1 puanı bile zor kurtarırız dün akşamki gibi. Kazanamaz mıydık? Elbette yenerdik bu Belçika’yı ama ilk 60 dakikalık durağan futbol hedeften uzaklaştırdı ulusal takımı. Son 30 dakikadaki çaba, efor ise sadece 1-1’e yetti.
Gecenin ayrıntılarına gelince; ilk bölümde alabildiğine tutuktu Ay - Yıldızlılar.

‘Takımın lideri’

Emre, lider gibi değildi. Belli ki kafası bir yerlere takılı kalmış. Sol tarafta Çağlar, sağda Gökhan Gönül işlemeyince orta alan da hücuma çıkamadı. Bir de Tuncay sakatlanınca ulusal takım adeta durdu. 17 numaralı Fellaini tek başına hücumlarımızı kesiyor, 8 numaralı Defour attığı paslarla savunmamızı altüst ediyodur ki Sonck’un kafa golü geldi.
1-0’dan sonra toparlanır gibi olduk.
Arda’nın kafası, Çağlar’ın şutu skoru değiştirmese de üzerimizdeki ölü toprağını kaldırdı ama soyunma odasına yenik indik.

2. yarıda Mehmet Topuz’un katılımı ulusal takıma dinamizm getirdi. Top artık sürekli rakip yarı alandaydı. Kalabalık Belçika savunmasını aşamasak da meşin yuvarlağı öte bölgede tutuyorduk. Belçika’nın bir korner atışında 2. gole çok çok yaklaşmasının hemen ardından Halil’in direği yalayan şutu golün habercisi gibiydi. 73. dakikada ise haklı bir penaltı Emre’yle gole dönüşünce üstünlük Ay - Yıldızlılara geçti. Son dakikalara dek gol kovaladık. Mevlüt, Semih, Servet, Arda pozisyon buldular. Ama son vuruş gelmeyince ilk firemizi Belçika önünde verdik.
Bundan sonra ne olur bilinmez ama böyle oynarsak Afrika, Türkiye’ye çok uzak...