Cumhuriyet Kitap'tan 'Gökkuşağına iki bilet'

Attila Şenkon, komşunun komşuya düşman olduğu, çocukluk aşklarının unutulduğu, kocaman dünyaların kurulduğu, dar sokaklarda saf oyunların oynandığı, düş kumbaraları açıldığında içinden yalnızca yitirilmiş güzelliklerin çıktığı 70'li yılların Ankara'sında geçen sıcacık bir çocukluğu anlatıyor.

İşte hitap hakkında görüşler;

Gökkuşağına İki Bilet, darbelerin ilkini kundakta, ikincisini ne olup bittiğini tam olarak algılayamadıkları çocukluk çağlarında karşılayan, ama 12 Eylül’ü yüreklerinde hisseden bir kuşağın hikâyesi. Attilâ Şenkon son derece ekonomik bir dille otuz yıllık bir zaman dilimini aktardığı romanında bu dönemin neredeyse bütün karakteristiklerine yer vermeyi başarmış.
A.    Ömer Türkeş

Neden bilmem, Salinger’in Gönülçelen’ini anımsattı bana Gökkuşağına İki Bilet. Kavga dövüş yaşanmış olan yetmişli yılları, inadına yumuşak bir üslupla anlatmış Şenkon. Saran, kucaklayan bu sevecen üslup, dönemin makineli tüfekli, baskınlı, ölümlü havasıyla düpedüz bir karşıtlık oluşturmuş. Anlatımındaki yalınlık belki… Gönülçelen’i anımsatan o olabilir.
Feyza Hepçilingirler

Gökkuşağına İki Bilet, kusursuz dili, ustalıklı örüntüleri, döneme ilişkin renkli ayrıntıları kadar yan anlamlarıyla da göz dolduran bir yapıt. Şenkon, işlevsiz hiçbir tümce kurmadığı gibi, romanına gelişigüzel kişi de buyur etmiyor. Romanı, kısa ama kalıcı etkisiyle Antoine de Saint-Exupéry’nin Küçük Prens’i gibi okuyabilmek olası.