Geç Kalıyorsunuz...

Şair Halil Nihat Boztepe’nin yaşı altmışa yaklaşıyordu. Ancak, o henüz bekârdı. Arkadaşları bir gün sıkıştırırlar: “Artık evlen!” derler. O durur, düşünür, ardından yanıtlar: “Bu işler öyle aceleye gelmez!”

Aceleye gelmez ama her işin bir zamanı, bir mevsimi vardır. Bazı insanların işlerinde hiç acelesi yoktur. En ivedi durumlarda bile adımlarını sayarak atarlar. Kaplumbağa hızıyla giderler. Sonuç önlerine gelince de pek şaşırırlar. Kemal Kılıçdaroğlu geçenlerde Ankara Altındağ’da bir gecekonduya gitti. Onun gitmesi olay oldu. Televizyonlar birbiriyle yarıştı. Orada yaşlı bir kadın Kılıçdaroğlu’na öyle sitem etti ki, unutulur gibi değil: “Onlar geliyor. Siz neden gelmiyorsunuz?”

Şimdi, iki adımlık yere gitmeyenler, sonra ne hakla oy isteyecekler? Geç kalınmış olmuyor mu? Değirmene giden sıra alır, gitmeyen sıra sorarmış. Yoksa bizimkiler ona da mı gerek duymuyor? Yüz yüze görüşmenin sıcaklığının yerini bir şey tutabilir mi?

Halka Doğru, 1913-14 yıllarında çıkan Türk düşün yayın organıdır. Bir kere adı bile bugün için de anlamlıdır. Derginin hedef kitlesi aşağı sınıflar yani emekçi kitlelerdir. Halka Doğru’da halkın sorunları dile getirilmiş, ekonomiye önem verilmiş, ulusal ekonomi politikası yaratılması savunulmuştur.

Acaba, günümüz sosyal demokratları yüzyıl öncesinin Halka Doğru dergisi çizgisinin neresindeler? Arkasında kalmış olmasınlar? O savaş yılları ortasında, halkın bilgi düzeyini düşününüz.

2007 milletvekili, 2009 yerel yönetim seçimlerinde görüldü. Tayyip Bey’in gittiği il sayısı, Baykal ile Bahçeli’nin toplamının önünde. Olacak iş mi? Nasıl açıklanır? Hangi nedene bağlanır bu yavaş gidiş? Bir de aldıkları oy oranına bakınız. Halka ne kadar gidilirse karşılığında o kadar oy alınıyor. Seçime ne kadar zaman var? Bir yıl. Devlet memuru gibi ev ile parti merkezi arasında gidip gelme ile iş bitmiyor. Geç kalıyorsunuz, geç!..

Merak, değişimin tohumlarını taşıdığı için devrimci bir duygudur. Geç kalanlarda merak duygusu eksik mi dersiniz?