Güncel çocuk kitaplarında bu hafta...

Bu Ayı Çocuk Bakamıyor / Ruth Quayle, Alison Friend / Çev.: Gökçe Yavaş / Altın Kitaplar / 36 s. / 4+ / 2020.

Yedi tavşan yavrusuna bakıcı aranıyor! Bay ve Bayan Tavşandeliği bir partiye davet alınca bakıcı aramaya başlarlar. Kimse aramaz, kimse gönüllü olmaz. Pardon, bir kişi hariç: Ayı Çoko. İyi, güzel de emin miyiz? Bu ayı çocuk bakabiliyor mu? Yedi yaramaz kardeş, Çoko’yu bir sürü sınavdan geçiriyorlar istedikleri şeyleri yapmak için. Hepsini de yapıyorlar Ayı’yı kandırıp ve diyorlar ki: “Bu Ayı çocuk bakamıyor!” Kitabın ortasında dengeler değişiyor. Aslında Ayı Çoko, kendi yolunda ilerliyor, kendi eğlenceli bulduğu şeyleri yapıyor. Yedi tavşan yavrusu da peşinde. Gün güzelce bitiyor, Bay ve Bayan Tavşandeliği eve dönene kadar yavrular uykuya dalıyor. Bu Ayı size eğlenceli bir bakıcılık deneyimi anlatıyor!

Bu Kitap Gri / Lindsay Ward / Çev.: Ceren Ceylan / Bilgi Çocuk / 40 s. / 4+ / 2021.

Bir varmış bir yokmuş, bir kurt, bir yavru kedi ve bir suaygırı deniz kenarında ufak bir evde yaşarmış (kimileri bu evi, kederli, kasvetli ya da iç karatıcı olarak tanımlayabilir). Ama hiç de öyle değilmiş. Sevimliymiş. Ve griymiş. Ve mükemmelmiş. Tabi ki bunlar gökkuşağında bile yer bulamayan, renk sayılmayan Gri’nin, sadece gri olarak tasarladığı kitabından… Diğer renkler katılmaya çalışıyorlar, siyah ve beyaz da onun gibi olduklarını söyleyerek atlıyorlar kitabın içine. Ortalık iyice karışıyor ama sonunda Gri, kitabı tamamlamayı başarıyor. Bu kitap hem renkli hem renksiz. Renklerle ilgili komik bir öykü arıyorsanız tam kitabı!

Vişne Suyunda Yüzen Gemi / Selda Uzunkaya / Resimleyen: Eren Caner Polat / YKY / 58 s. / 8+ / 2021.

“Biz dururduk, herkes yolculuk yapardı.” veya “Okula tiyatro geldi. Adı tiyatro ama pek de tiyatroya benzemiyor...” cümleleri Selda Uzunkaya’nın öykülerinde karşılaşacağınız açılış cümlelerinden bazıları. Öyküyü bitirmeden bırakamayacağınız şekilde çekiyor kendine sizi. Öykü gibi eksiltmeyle okuru saran edebi bir türde, damağınızda son derece güzel bir tat bırakıyor. Sonraki öyküyü de okuma isteği uyandırıyor. Bizim gibi, metinler arası “laflamaları” sevenlere, Samsa ve Raskol’un Bir Kış Bir Böcek adlı, böceği ezmek-ezmemek ikilemini tartıştıkları öyküyü öneriyoruz. Eren Caner Polat’ın çizimleri de her öykü için ayrı karakteristik izler taşıyor.

Dedem ve Ben / Özge Altınok Lokmanhekim / Resimleyen: Öznur Sönmez / Final Kültür Sanat Yay. / 32 s. / 4+ / 2021.

Okuldan sonralarını dedesiyle geçiren Pamir’in günlük rutininde olabilecek en büyük değişikliktir dedesiyle zaman geçirememek. Birlikte uçurtma uçurduğu, kitap okuduğu, oyuncaklar yaptığı dedesi rahatsızlanınca “özlem” girer yaşamına. Dedesinin hastanede olmasının yarattığı duygularla, onsuz geçen zamanlarını günlüğüne kaydedip onunla paylaşacağı günü düşleyerek başa çıkar. Bir araya geldiklerinde okuyacakları kitapları seçip okuma alıştırmaları da yapar… Tatlı bir dede torun hikâyesi anlatıyor bize Özge Lokmanhekim. Öznur Sönmez’in çizimleriyle birleşince Pamir’in bir tarafıyla üzücü hikâyesi bize keyifli geçiyor.