Leyla Gediz'den Kulüp Külah'ta

Son yıllarda çalışmalarının ağırlık noktalarını durağandan akışkana, tekilden çeşitlemeye kaydıran Gediz'in bu sunumu, aynı tema ve tavrın devamı niteliğinde; figüratif-soyut ayrımını tersyüz ediyor.

Gediz Reverb kavramını açıklarken; ”Türkçeye çevrilmesi zor sözcüklerden birisi. Her ses, kaynağından koptuğu gibi havayı yarar ve önüne gelen ilk engele çarpar. Alan geniş olsa, belki bir yankı duyarız, ama alan dar ve kapalı olunca duyacağımız yoğunluk, saniyenin binde birinde cereyan eden bir dizi çınlama olacaktır. Kapalı alanda ses çınlar ve böylece biraz daha fazla içimize işler.

Reverb etkisi, ileriye doğru kabaran, çoğaltıcı bir hareket gibi algılanabilir, ama hep biraz da hüzünlüdür. Aslolanı geride bırakmakla ilintili içsel bir sancı taşır. Bu nedenlerle de ses kayıtlarına "ruh ve atmosfer kattığı için" müzisyenlerin vazgeçilmezidir.” diyor.

Gediz, REVERB'ın çıkış noktasını ise, şöyle anlatıyor: "Büyülü 'reverb'ın resimdeki (olası) yansımasını bulmam bütünüyle tesadüfi oldu. Bundan bir yıl önce, kıştı. Arabadaydık. John Maus dinliyorduk ve yağmur yağıyordu. Sırılsıklam aşıktık. Ormandan geçerken fotograflar çektim. Hepsi bu. O yolculuğu elimde, avcumda tutmamın hiç bir yolu yoktu. Banyolanan görseller bile bunun ispatıydı. Herşey hareket halinde, herşey şimdiden dündeydi."

Fotograf karesinin güç bela zaptettiği gerçekliği resmine taşırken Gediz, İstanbul'un yeşile en uzak noktalarından birinde içimize işlemenin yeni yollarını arıyor.