Masajla felci yendi

Artvin'in Murgul ilçesindeki evlerinde 2002 yılında vücudunun sağ tarafında kısmen felç oluşan Ayşe Kondakçı, 7 yıl süreyle konuşamaz ve yürüyemez bir halde yaşamını sürdürdü.

İlçede esnaflık yaparak geçimini sağlayan, aynı zamanda eşinin tedavisini sürdüren Cemil Kondakçı, 7 yıldır yürüyemeyen ve konuşamayan eşini nasıl iyileştirdiklerini anlattı.

Hasta eşini İstanbul, Ankara, Trabzon ve Rize'ye tedavi amaçlı götürdüğünü, ancak hiçbir aşama kaydedemediklerini ifade eden Kondakçı, ''Hastalığa yakalandığı ilk zaman kendisini Rize'de bir hastaneye götürdük. Burada tomografi filmini çeken doktor, eşimin hiçbir zaman konuşamayacağını, sağ kolunu ve bacağını hissedemeyeceğini ve bir daha asla yürüyemeyeceğini söyledi'' dedi.

Eşinin iyileşmesi konusunda ümitlerini hiçbir zaman kaybetmediklerini belirten Kondakçı, şöyle devam etti:
''Ama yine de imkanlarım dahilinde Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi Farabi Devlet Hastanesine sevk ettirdim. Oradaki doktorlar, hastaya gerekli müdahalenin Rize'de yapıldığını ve başka bir müdahale yapılmasının mümkün olmadığını söylediler. Gittiğim hastanelerde Türkiye değil dünyanın neresine götürürsek götürelim sinir operasyonun olmadığını söylediler. Daha sonra ise eşime fizik tedavisi önerdiler. Bu tedavide sadece parmaklarını hareket ettirebiliyorlardı.''

''Aile sevgisi masajla birleşince''

Yaptırdıkları tedavilerden herhangi bir sonuç alamayınca iki çocuğuyla birlikte eşine sürekli masaj yapmaya başladığını söyleyen Kondakçı, şöyle devam etti:
''Eşlimin eline, koluna ve ayağına masaj yaparak onu hayata döndürmeye çalıştık. Ben işte olduğum zamanlarda okulda okuyan oğlum ve kızım öğle arasında yemeğe geldiğinde masaj yapmaya başladılar. Akşam ben eve gelince yaptım. Bazen komşularımız ve akrabalarımız masaj yaptı. Böylece eşimi hayata döndürmek için herkes seferber oldu.''

Masajların ardından felçli eşinde bazı iyileşmeler olmaya başladığını ifade eden Kondakçı, şöyle konuştu:
''Yaptığımız masajlardan sonra elini ve ayağını hissetmeye başladı. Daha sonra bacağını hissetmeye başlamasının ardından eşimi kendi çabasıyla hareket etmesini sağladık. Kendisi de bize yardımcı oldu, çalışmalarına hiç ara vermedi. Bizlerin yardımı ve kendisinin büyük gayretiyle şimdi yürümeye ve yavaş yavaş konuşmaya başladı.''

Annesinin yatağa bağlı kalmasının kendilerini ve eğitimlerini olumsuz yönde etkilediğini belirten lise 3. sınıf öğrencisi 18 yaşındaki Ayşe Kondakçı, her geçen gün daha iyi olan annesine sürekli moral verdiklerini belirterek, şöyle dedi:
''Çok sevdiğim annemin geçirdiği felç sonrasında yatağa bağlı olarak yaşaması beni çok üzdü ve bunu kabullenemedim. Okuldan öğle arasında evim uzak olmasına rağmen sırf anneme masaj yapmak üzere ağabeyimle birlikte eve gelip masajını yaptık. Okul dışında hiç evden ayrılmadım. Şimdi annemle birlikte her gün düzenli olarak 4 kilometre yol yürüyüp egzersiz yapıyoruz. Şimdi çok mutluyum, çünkü annem eski günlerine döndü.''