Mustafa Koç’suz bir yıl

Koç ailesinin üçüncü kuşak üyesi ve iş dünyasının önde gelen isimlerinden Koç Holding Yönetim Kurulu Başkanı Mustafa Koç, ölümünün birinci yılı nedeniyle cumartesi 10.00’da “Güler yüzlü, mavi gözlü patron” yazılı pankartlarla defnedildiği Zincirlikuyu’daki aile mezarlığı başında anılacak. Nakkaştepe’deki Koç Holding binasında da saat 16.00’da mevlit okutulacak.

İş disiplini, heyecanı, sevecenliği, sıcak ve mütevazı kişiliği ile kendisinden söz ettiren Koç için vefatının birinci yılı dolayısıyla bir belgesel hazırlandı. Belgeselde ailesi, dostları ve çalışanları Mustafa Koç ile ilgili anılarını anlattı.

Koç Holding’in “Bizden Haberler” dergisi bu ayki sayısında Koç’un vefatına özel bir bölüm ayırdı. Dergideki özel bölümde ailesi, sevenleri ve Koç Topluluğu çalışanları, Mustafa Koç ile ilgili anılarını paylaştı.

Özel bölümde, annesi Çiğdem Simavi, oğlunu “Bütün insanları severdi çocukluğundan beri” şeklinde tanımlarken, “Herhalde erkenden göçüp gideceği içine doğmuştu da o yüzden her şeyi yapmak istiyor, hiçbir anını boş geçirmek istemiyor ve neredeyse hiç durmuyor, koşuyor, koşuyordu” ifadelerini kullandı.

Baba işletiyormuşsun

Dergide, Rahmi Koç’un, Mustafa Koç’un doğumu ile ilgili, “Ben 30 yaşında baba oldum. Mustafa, 29 Ekim’de dünyaya geldi. Tabii hem ilk evlat hem ilk torun hem erkek olması hem de Cumhuriyet Bayramı’nda doğmuş olması bizim için büyük bir ayrıcalıktı derken, şu ifadelere de yer veriliyor: Cumhuriyet Bayramı’nda doğması sebebiyle yıllarca ‘Evladım bu bayramlar senin için yapılıyor, bu bayraklar senin için asılıyor’ diye takılıyor. Tabii bu da Mustafa Koç’un kendisini daha da özel hissetmesine neden oluyordu. Ta ki biraz büyüyüp de bunun bir oyundan ibaret olduğunu anlayıncaya kadar... Anladığı gün babasına ‘Bana bak baba, bu kadar senedir sen beni işletiyormuşsun’ demesiyle bu mevzu baba oğul arasında tatlı bir anı olarak kaldı.

Eşi Caroline Koç, “Mustafa, gerçekten hayattan bile daha geniş bir insandı. Dolu dolu yaşamayı çok severdi. Her şeyi büyük bir ciddiyetle ele alırdı. Tutkuyla peşinden giderdi..” derken, kardeşi Ömer Koç da “Evin arkasından demiryolu geçerdi. Mustafa, demiryoluna yatardı ve son ana kadar oradan kalkmazdı. Ben ise uzaktan ‘Mustafa kalksana, tren geliyor, öleceksin’ diye bağırırdım ama yine de kalkmazdı beni çıldırtmak için...” sözleriyle hatırladı.